Navio Negreiro VI

Existe um povo que a bandeira empresta
P'ra cobrir tanta infâmia e cobardia!...
E deixa-a transformar-se nessa festa
Em manto impuro de bacante fria!...
Meu Deus! meu Deus! mas que bandeira é esta,
Que impudente na gávea tripudia?
Silêncio. Musa... chora, e chora tanto
Que o pavilhão se lave no teu pranto! ...

Auriverde pendão de minha terra,
Que a brisa do Brasil beija e balança,
Estandarte que a luz do sol encerra
E as promessas divinas da esperança...
Tu que, da liberdade após a guerra,
Foste hasteado dos heróis na lança
Antes te houvessem roto na batalha,
Que servires a um povo de mortalha!...

Fatalidade atroz que a mente esmaga!
Extingue nesta hora o brigue imundo
O trilho que Colombo abriu nas vagas,
Como um íris no pélago profundo!
Mas é infâmia demais! ... Da etérea plaga
Levantai-vos, heróis do Novo Mundo!
Andrada! arranca esse pendão dos ares!
Colombo! fecha a porta dos teus mares!

Negroman VI

Hay un pueblo que la bandera presta
¡Para cubrir tanta infamia y cobardía!
Y dejar que se convierta en esa fiesta
¡Con una capa impura de bacchae frías!
¡Oh, Dios mío! ¡Oh! ¡Oh, Dios mío! pero qué bandera es esta
¿Qué insolente en el vampiro tripudia?
Silencio. Musa... llora, llora tanto
Deja que el pabellón se lave en tu llanto! - ¿Qué?

Colgante Auriverde de mi tierra
Que la brisa de Brasil besa y columpia
Banner que cierra la luz del sol
Y las promesas divinas de esperanza
Tú que, de la libertad después de la guerra
Fuiste alzado de los héroes en la lanza
Antes de que te hubieran destrozado en la batalla
¡Que sirvas a un pueblo de sudario!

¡Muerte atroz que la mente aplasta!
Extinga a esta hora el calabozo sucio
El sendero que Colón abrió en las vacancias
¡Como un iris en el pelago profundo!
¡Pero es demasiado infamia! - ¿Qué? De la plaga etérea
¡Levántate, héroes del Nuevo Mundo!
¡Andrada! ¡Saca ese colgante del aire!
¡Colón! ¡Cierra la puerta a tus mares!

Composição: A.L. Oliveira / Poema De Castro Alves