Ik Droom Niet Meer
Ik droom niet meer van de liefde,
Van springende meiden in de wei van de hoop.
Ik droom niet meer van gloeiende woorden,
Van barsige mannen voor niemand te koop.
En ik kijk in de straat en zie de kranten waaien,
Geen mens interesseert het een moer.
Het monster ronkt, de wielen draaien.
De tijd is een brul op een motorparcours.
En modder maar door, jij kleine schreeuwer.
Blaf naar de maan, jij grote meneer.
Droom je maar dik aan het gruis van de dagen.
En lekker lekker gaat ie weer.
Zo lekker gaat van altijd weer.
Ik droom niet meer van verre havens,
Waar verlangen strandt in een donkere steeg.
Ik droom niet meer van het grote leven,
Dat brandt met de eeuwen en smoort in een veeg.
En ik loop door de stad en hoor het beuken en bonken,
Ze kijken alsof het zo klopt,
Alsof het het beste is wat ze kon overkomen:
Naakt en ontworteld de hof uitgeschopt.
En modder maar door, jij kleine schreeuwer.
Blaf naar de maan, jij grote meneer.
Droom je maar dik aan het gruis van de dagen.
En lekker lekker gaat ie weer.
Zo lekker gaat van altijd weer.
Ik droom niet meer van een andere wereld,
Van de geest die over de wateren zweeft.
Ik droom niet meer van Franse bergen,
Waar dansend met wolven de kluizenaar leeft.
En ik rij naar de zee en drijf mee op de deining,
De laatste macht is het grootste geheim.
Die blinde drang in de sprong van de golven,
Als alles voorbij is zal dit er nog zijn.
En modder maar door, jij kleine schreeuwer.
Blaf naar de maan, jij grote meneer.
Droom je maar dik aan het gruis van de dagen.
En waan je maar god, jij lachende stofhoop.
Pomp je maar suf, jij waggelend gat
Wals je maar blind naar de kuil met de bloemen.
En lekker lekker gaat ie weer.
Zo lekker gaat van altijd weer.
Ya no sueño más
Ya no sueño más con el amor,
Con chicas saltando en el prado de la esperanza.
Ya no sueño más con palabras ardientes,
Con hombres rudos que nadie quiere comprar.
Y miro la calle y veo los periódicos volar,
A nadie le importa un comino.
El monstruo ronca, las ruedas giran.
El tiempo es un rugido en un circuito de motocross.
Y sigue chapoteando en el barro, pequeño gritón.
Ladra a la luna, gran señor.
Sueña bien empapado en el polvo de los días.
Y delicioso, delicioso, así va de nuevo.
Tan delicioso como siempre.
Ya no sueño más con puertos lejanos,
Donde el deseo encalla en un callejón oscuro.
Ya no sueño más con la gran vida,
Que arde con los siglos y se apaga de un plumazo.
Y camino por la ciudad y escucho los golpes y choques,
Mirando como si todo encajara,
Como si fuera lo mejor que les pudo pasar:
Desnudos y desarraigados, expulsados del jardín.
Y sigue chapoteando en el barro, pequeño gritón.
Ladra a la luna, gran señor.
Sueña bien empapado en el polvo de los días.
Y delicioso, delicioso, así va de nuevo.
Tan delicioso como siempre.
Ya no sueño más con otro mundo,
Con el espíritu que se cierne sobre las aguas.
Ya no sueño más con montañas francesas,
Donde el ermitaño baila con lobos.
Y conduzco hacia el mar y me dejo llevar por las olas,
El último poder es el mayor secreto.
Ese impulso ciego en el salto de las olas,
Cuando todo haya pasado, esto seguirá aquí.
Y sigue chapoteando en el barro, pequeño gritón.
Ladra a la luna, gran señor.
Sueña bien empapado en el polvo de los días.
Y siéntete como un dios, tú, montón de polvo risueño.
Infla tu ego, tú, trasero tambaleante.
Baila ciegamente hacia el hoyo con las flores.
Y delicioso, delicioso, así va de nuevo.
Tan delicioso como siempre.