Besef
Er is een tijd geweest dat ik het warme nest wilde verlaten
Dat m'n vleugels breder waren dan de muren van ons huis
Ik zou op zoek gaan naar mezelf, ging met de dieren praten
Want ik voelde mij uiteindelijk bij de mensen niet meer thuis
En ik ging zwerven door de wereld, verbrak toen elke band
Met m'n lief, m'n oude leven, zelfs met m'n vaderland
Ik had een wereld aan m'n voeten die ik op slag veranderen kon
Maar op het einde van de reis stond ik weer waar ik begon
Dus moest ik groter dan mezelf mijn eigen grenzen overschrijden
Verder reiken dan de dood en het leven mij beperkt
Ik zou geschiedenis gaan schrijven en de mensen gaan verblijden
Of toch minstens door mijn daden eeuwig worden opgemerkt
Da dai da…
En zo ging ik mij verdiepen in de kunst van het gebaar
Leerde zingen, leerde spelen, werd emotiehandelaar
Ik dacht mezelf terug te vinden in een rol mij toebedeeld
Tot ik besefte dat ik nog geen dag mezelf had gespeeld
De waarheid moest van binnen komen, uit het diepste van mijn ziel
Ik wilde weten of er daar wat zat, dat mij ook echt beviel
Begon te graven in mijn dromen, mijn illusies en m'n hart
En ontdekte dat ambitie zelfs mijn verbeelding tart
En ik besefte dat ik nooit al wat ik wenste kon bereiken
Dat ik tevreden met mezelf het allermooiste al bezat
En dat de liefde van de mensen je misschien wel kan verrijken
Maar daarbij nooit mag verliezen wat je steeds al hebt gehad
Dai da
Toen ik die les had begrepen, keek ik eindelijk om me heen
En zag naast me plots een man die uit het duister weer verscheen
Hij slaat z'n armen om me heen, kijkt me aan terwijl hij lacht
En zegt: "Daar ben je dan, de vrouw waarop ik zolang heb gewacht"
Dai da
Realización
Hubo un momento en que quise dejar el cálido nido
Donde mis alas eran más anchas que las paredes de nuestra casa
Iba a buscar mi verdadero yo, hablaba con los animales
Porque al final, ya no me sentía en casa entre la gente
Y me fui vagando por el mundo, rompiendo cada lazo
Con mi amor, mi vida pasada, incluso con mi patria
Tenía un mundo a mis pies que podía cambiar de inmediato
Pero al final del viaje, estaba de vuelta donde comencé
Así que tuve que superar mis propios límites más allá de mí mismo
Ir más allá de la muerte y la vida que me limitaba
Iba a escribir historia y alegrar a la gente
O al menos ser recordado eternamente por mis acciones
Da dai da...
Y así me sumergí en el arte del gesto
Aprendí a cantar, aprendí a actuar, me convertí en un traficante de emociones
Pensé que me encontraría a mí mismo en un papel asignado
Hasta que me di cuenta de que aún no me había interpretado un solo día
La verdad debía venir desde adentro, desde lo más profundo de mi alma
Quería saber si había algo allí que realmente me gustara
Comencé a excavar en mis sueños, mis ilusiones y mi corazón
Y descubrí que la ambición desafía incluso mi imaginación
Y me di cuenta de que nunca podría alcanzar todo lo que deseaba
Que ya poseía lo más hermoso estando satisfecho conmigo mismo
Y que el amor de la gente puede enriquecerte
Pero nunca debes perder lo que siempre has tenido
Dai da
Cuando entendí esa lección, finalmente miré a mi alrededor
Y vi a un hombre que apareció de repente a mi lado desde la oscuridad
Me abraza, me mira mientras sonríe
Y dice: 'Ahí estás, la mujer que tanto he esperado'
Dai da