Tamara
Ispred teatra Baljšoj,
ja sam te cekao satima.
Tvoj verni hrt Berzoi,
je lajao pred vratima.
Na minus dvadeset i šest,
Moskva je tonula u san.
Ja sam se topio k'o sneg,
kada ga staviš na dlan.
Tamara,
cekanje me strašno zamara.
Bele noci vetar šamara,
a tebe nema.
Tamara,
nikad nije bilo tužnije,
da samo samo malo južnije,
negde dole južno.
A ja sam bio strašno Cool,
i nisam padao na fore.
Da li je tako bilo hladno,
i mornarima sa Aurore.
Mada si bila lepša od Neve,
i raskošnija od Jermitaža,
ne bi te cek'o ni Žil Berbeko,
to bi za njega bila blamaža.
Tamara,
cekanje me strašno zamara.
Bele noci vetar šamara,
a tebe nema.
Tamara,
nikad nije bilo tužnije,
da samo samo malo južnije,
negde dole južno.
Tamara
Frente al Teatro Bolshoi,
Te esperé durante horas.
Tu fiel galgo Borzoi,
Ladraba frente a la puerta.
A menos veintiséis grados,
Moscú se sumía en el sueño.
Me derretía como la nieve,
Cuando la pones en la palma de tu mano.
Tamara,
La espera me agobia terriblemente.
Las noches blancas azotan el viento,
Pero tú no estás.
Tamara,
Nunca ha sido más triste,
Que solo un poco más al sur,
En algún lugar al sur.
Y yo era terriblemente Cool,
Y no caía en trucos.
¿Hacía tanto frío?
Como para los marineros de la Aurora.
Aunque eras más hermosa que el Neva,
Y más lujosa que el Hermitage,
Ni siquiera te esperaría Zhil Berbeko,
Sería una vergüenza para él.
Tamara,
La espera me agobia terriblemente.
Las noches blancas azotan el viento,
Pero tú no estás.
Tamara,
Nunca ha sido más triste,
Que solo un poco más al sur,
En algún lugar al sur.