Cacos de Vidro (part. Evinha)
No domingo, eu li sua carta imensa contando tudo
A primeira vez que eu soube o que pensa, soube de tudo
E fiquei como quem não vive no mundo
E daí, esse meu silêncio profundo
Eu senti que a tristeza ia chegar e mudar
Ia tomar meu coração
(Hã)
Não me sinto culpado por não te amar mais
Talvez eu goste de me sentir sozinho
Ser o fio desencapado, será que eu curto? Hã
Talvez eu não entenda muito
Bem, talvez não precise do cais (cais)
Talvez seja fruto do caos (caos)
O que a adrenalina me traz (traz)
E o falso alívio do tchau
Me aproximei de coisas, me afastei de pessoas (hã)
Mais fácil deixar ir do que pedir desculpas (hã)
Não sei como cortar sem te fazer sangrar
Eu me joguei no mar pra aprender a nadar
Eu te chamei no fim de tarde (ahn), eu te falei os detalhes (ahn)
Eu combati o combate (ahn), onde que eu sou covarde? (Onde?)
Se eu posso me arrepender? (Ahn-ahn) melhor não esperar pra ver
Eu senti que a tristeza ia chegar e mudar
Ia tomar meu coração
Eu senti que a tristeza ia chegar e mudar
Ia tomar meu coração
(Aham)
Apesar do coração, ainda tô vivo
Nunca vi tanto poder em caco de vidro
Já tá passando a chuva, agora é só o sereno (só o sereno)
Eu posso ser a cura, já que sou o veneno (sou o veneno)
Eu não tô me explicando, eu tô me entendendo (entendendo), ó
Isso que tu não entende
Eu vou me encontrar quantas vezes eu quiser
Te desafio a achar um paraíso no inferno
Rap é tipo isso
No meio do fogo, um alívio
Arca no meio do dilúvio (aham)
Um caminho no meio da dúvida
Sempre que eu seguro o choro, vira música
Tente parar o rio, e ele transborda (transborda)
Tente parar o bom menino, e ele se transforma (se transforma)
Tente não ser o resultado do seu próprio trauma
Tente ser aquele que, quando for, vão sentir falta
Fala (fala, fala, fala)
Eu senti que a tristeza ia chegar e mudar
Ia tomar meu coração
Stukken Glas (met Evinha)
Op zondag las ik je enorme brief waarin je alles vertelde
De eerste keer dat ik wist wat je dacht, wist ik alles
En ik bleef daar als iemand die niet in de wereld leeft
En toen, deze diepe stilte van mij
Ik voelde dat het verdriet zou komen en veranderen
Het zou mijn hart innemen
(Huh)
Ik voel me niet schuldig omdat ik niet meer van je hou
Misschien vind ik het fijn om alleen te zijn
De blootgelegde draad, vind ik dat leuk? Huh
Misschien begrijp ik het niet zo goed
Nou, misschien heb ik de kade niet nodig (kade)
Misschien is het de vrucht van de chaos (chaos)
Wat de adrenaline me brengt (brengt)
En de valse opluchting van het afscheid
Ik kwam dichter bij dingen, ik verwijderde me van mensen (huh)
Het is makkelijker om los te laten dan om sorry te zeggen (huh)
Ik weet niet hoe ik moet snijden zonder je te laten bloeden
Ik sprong in de zee om te leren zwemmen
Ik belde je aan het eind van de middag (uh), ik vertelde je de details (uh)
Ik vocht de strijd (uh), waar ben ik een lafaard? (Waar?)
Als ik me kan verontschuldigen? (Uh-uh) beter niet wachten om te zien
Ik voelde dat het verdriet zou komen en veranderen
Het zou mijn hart innemen
Ik voelde dat het verdriet zou komen en veranderen
Het zou mijn hart innemen
(Aha)
Ondanks het hart, ben ik nog steeds levend
Ik heb nooit zoveel kracht gezien in een stuk glas
De regen is al voorbij, nu is het alleen de dauw (alleen de dauw)
Ik kan de genezing zijn, aangezien ik het vergif ben (ik ben het vergif)
Ik leg het niet uit, ik begrijp het (begrijp het), oh
Dat wat jij niet begrijpt
Ik ga me vinden zo vaak als ik wil
Ik daag je uit om een paradijs in de hel te vinden
Rap is zoiets
Tussen het vuur, een opluchting
Een ark midden in de zondvloed (aha)
Een pad midden in de twijfel
Telkens als ik de tranen inhoud, wordt het muziek
Probeer de rivier te stoppen, en hij overstroomt (overstroomt)
Probeer de brave jongen te stoppen, en hij verandert (verandert)
Probeer niet het resultaat van je eigen trauma te zijn
Probeer degene te zijn die, als het zover is, gemist zal worden
Praat (praat, praat, praat)
Ik voelde dat het verdriet zou komen en veranderen
Het zou mijn hart innemen