Diamanten
Ze deed alsof ze sliep
Niet te licht en niet te diep
Elke man zou haar geloven
Een dove die voorgoed verblind is
En jij, je wist niet wat je hoorde
Je was opeens te stom voor woorden
En je kon haar ook niet zien
Een vijand die je goed gezind is
Lijkt dan op een vriend
Een handvol diamanten
Die te klein zijn om te splijten
Wat zal het je dan spijten
Dat ze weggleed als los zand?
Ze waakte als een leeuw
Elke zucht een stille schreeuw
Van genot en heerlijk lijden
Een ingewijde die niets loslaat
En jij, een gokker zonder kansen
Brak voor elke worp een lans
Maar tevergeefs bij deze vrouw
Die nooit voor iemand opstaat
En zeker niet voor jou
Een handvol diamanten
Die te klein zijn om te splijten
Wat zal het je dan spijten
Dat ze weggleed als los zand?
Een handvol diamanten
Die te klein zijn om te splijten
Wat zal het je dan spijten
Dat ze weggleed uit je hand
Ze was één diamant
Tussen alle korrels zand
Diamantes
Ella fingía estar dormida
Ni muy ligero ni muy profundo
Cualquier hombre la creería
Un sordo que está cegado para siempre
Y tú, no sabías lo que escuchabas
De repente te quedaste sin palabras
Y tampoco podías verla
Un enemigo que te trata bien
Parece entonces un amigo
Un puñado de diamantes
Demasiado pequeños para dividir
¿Qué tanto te arrepentirás
De que se deslizara como arena suelta?
Ella vigilaba como un león
Cada suspiro era un grito silencioso
De placer y sufrimiento delicioso
Una iniciada que no suelta nada
Y tú, un jugador sin oportunidades
Rompiendo una lanza por cada lanzamiento
Pero en vano con esta mujer
Que nunca se levanta por nadie
Y mucho menos por ti
Un puñado de diamantes
Demasiado pequeños para dividir
¿Qué tanto te arrepentirás
De que se deslizara como arena suelta?
Un puñado de diamantes
Demasiado pequeños para dividir
¿Qué tanto te arrepentirás
De que se te escapara de las manos?
Ella era un diamante
Entre todos los granos de arena