Tourner Dans Le Vide
Il était brun, le teint basané
Le regard timide, les mains toutes abîmées
Il taillait la pierre, fils d'ouvier
Il en était fier, mais pourquoi vous riez?
Non, ne le jugez pas
Vous qui ne connaissez pas
Les vertiges et le labeur
Vous êtes faussement heureux, vous troquez vos valeurs
Lui, il est tout mon monde et bien plus que ça
Seule, je crie son nom quand vient le désarroi
Et puis tout s'effondre quand il n'est plus là
J'aimerais tellement lui dire mais je n'ose pas
Lui qui me fait
Tourner dans le vide, vide
Tourner dans le vide, vide
Tourner dans le vide, il me fait tourner
Vide, vide, vide
Tourner, tourner dans le vide
Tourner dans le vide, il me fait tourner
Il était brun, le teint basané
Le regard timide, les mains toutes abîmées
Il taillait la pierre, fils d'ouvier
Il en était fier, mais pourquoi vous riez?
Non, ne le jugez pas
Vous qui ne connaissez pas
Les vertiges et le labeur
Vous êtes faussement heureux, vous troquez vos valeurs
Lui, il est tout mon monde et bien plus que ça
Seule, je crie son nom quand vient le désarroi
Et puis tout s'effondre quand il n'est plus là
J'aimerais tellement lui dire mais je n'ose pas
Lui qui me fait
Tourner dans le vide, vide
Tourner dans le vide, vide
Tourner dans le vide, il me fait tourner
Vide, vide, vide
Tourner, tourner dans le vide
Tourner dans le vide, il me fait tourner
Me fait tourner
Me fait tourner
Draaien In Het Niets
Hij was bruin, met een zomerse teint
Met een timide blik, handen vol littekens
Hij bewerkte steen, de zoon van een arbeider
Hij was er trots op, maar waarom lachen jullie?
Oordeel hem niet
Jullie die niets begrijpen
Van de duizelingen en het harde werk
Jullie zijn schijnbaar gelukkig, jullie ruilen jullie waarden
Hij is mijn hele wereld en nog veel meer
Alleen roep ik zijn naam als de wanhoop toeslaat
En dan valt alles in duigen als hij er niet is
Ik zou het zo graag zeggen, maar ik durf niet
Hij die me laat
Draaien in het niets, niets
Draaien in het niets, niets
Draaien in het niets, hij laat me draaien
Niets, niets, niets
Draaien, draaien in het niets
Draaien in het niets, hij laat me draaien
Hij was bruin, met een zomerse teint
Met een timide blik, handen vol littekens
Hij bewerkte steen, de zoon van een arbeider
Hij was er trots op, maar waarom lachen jullie?
Oordeel hem niet
Jullie die niets begrijpen
Van de duizelingen en het harde werk
Jullie zijn schijnbaar gelukkig, jullie ruilen jullie waarden
Hij is mijn hele wereld en nog veel meer
Alleen roep ik zijn naam als de wanhoop toeslaat
En dan valt alles in duigen als hij er niet is
Ik zou het zo graag zeggen, maar ik durf niet
Hij die me laat
Draaien in het niets, niets
Draaien in het niets, niets
Draaien in het niets, hij laat me draaien
Niets, niets, niets
Draaien, draaien in het niets
Draaien in het niets, hij laat me draaien
Laat me draaien
Laat me draaien
Escrita por: Brian Michael Hinds