De Dolfijnen
Als de dolfijnen aan 't minnekozen zijn
Dan doen ze beslist geen water bij de wijn
De ene doet alles naar de ander z'n wens
Kijk, dat is weer eens iets anders, mens
Ze laten zich zorgeloos gade slaan
Want er zijn geen gordijnen in de oceaan
Soms met z'n tweeen, soms meer dan drie
Nergens een spoor van mensen jaloezie
Elk krijgt het zijne, jij eerst en dan ik
Ieder z'n eigen volmaakt ogenblik
De zon scheen in 't water, in 't begin
En nu strooit de nacht er z'n sterren in
Langzaam, heel langzaam, zwemt men uiteen
Afspraken maken, dat doet er niet een
Minnekozen, minnekozen, de vrijheid is goed
En 't water zout, maar de liefde is zoet
Maar, wij zijn mensen, nietwaar Marjolein?
En wij doen liever elkander pijn
Los Delfines
Cuando los delfines están en pleno cortejo
Seguro que no se andan con rodeos
Uno hace todo según el deseo del otro
Mira, eso sí que es algo diferente, humano
Se dejan observar sin preocupaciones
Porque no hay cortinas en el océano
A veces en pareja, a veces más de tres
Ninguna señal de celos humanos
Cada uno recibe lo suyo, primero tú y luego yo
Cada uno su momento perfecto
El sol brillaba en el agua, al principio
Y ahora la noche esparce sus estrellas
Poco a poco, muy despacio, se separan
No hacen acuerdos, ninguno lo necesita
Cortejando, cortejando, la libertad es buena
Y el agua salada, pero el amor es dulce
Pero, nosotros somos humanos, ¿verdad Marjolein?
Y preferimos lastimarnos mutuamente