Fear of God
Guided by the siege's grace
Sent you to heaven's gates
When the flail knocks your skull
See the fear of God on your face
Soldiers dropping like flies
Disease and famine
Be it black plague or leprosy
Eternal damnation
Whole battalions are sick
Frail and flailing from the pain
When the flail knocks your skull
Blunt force exposes brain
Your whole cavalry is dead
When we're hungry we eat horse
Push my claymore through
Your torso with endless force
Bloodshed on the battlefield, the arrows blot the sky
Wailing mothers mourn their sons as countless others die
Rusted mail is bound to fail, take an arrow in the eye
The bascinet will nail your neck and end your life tonight
The stench of burning flesh, terrorized and filled with dread
I will wheel my cart through the battlefield, bring out your dead
I recite the word of God as I pick up severed heads
The brook that runs west of the village was once clear, now runs red
I survey the land
All I see is death
Pestilence and sorrow
Expressed with every breath
I shed a single tear
For those who died in vain
Who left their families alone
In suffering and pain
Now all that's left
Are the barren fields of waste
Unfertile soil
And mud as thick as paste
This endless war
Will leave the earth scarred
No crops will grow
My family will starve
Angst voor God
Geleid door de genade van de beleger
Stuurde je naar de poorten van de hemel
Wanneer de zweep je schedel raakt
Zie de angst voor God op je gezicht
Soldaten vallen als vliegen
Ziekte en honger
Of het nu de zwarte dood of lepra is
Eeuwige verdoemenis
Hele bataljons zijn ziek
Broos en spartelend van de pijn
Wanneer de zweep je schedel raakt
Doffe kracht onthult de hersenen
Je hele cavalerie is dood
Als we honger hebben, eten we paard
Duw mijn claymore door
Je romp met eindeloze kracht
Bloedvergieten op het slagveld, de pijlen vervuilen de lucht
Jankende moeders rouwen om hun zonen terwijl talloze anderen sterven
Verroest harnas zal falen, neem een pijl in je oog
De bascinet zal je nek doorboren en je leven vanavond beëindigen
De geur van brandend vlees, geterroriseerd en vol angst
Ik zal mijn kar door het slagveld duwen, breng je doden naar buiten
Ik reciteer het woord van God terwijl ik afgehakte hoofden oppak
De beek die west van het dorp stroomde was ooit helder, nu stroomt hij rood
Ik overzie het land
Alles wat ik zie is de dood
Pest en verdriet
Geuit met elke ademhaling
Ik laat een enkele traan
Voor degenen die tevergeefs zijn gestorven
Die hun families alleen hebben gelaten
In lijden en pijn
Nu is alles wat overblijft
De onvruchtbare velden van afval
Onvruchtbare grond
En modder zo dik als pasta
Deze eindeloze oorlog
Zal de aarde verwoesten
Geen gewassen zullen groeien
Mijn familie zal verhongeren