395px

Era una estúpida pasión

Czerwone Gitary

By³a To G³upia Mi³oœæ

To siê sta³o na wiosnê,
Kiedy œniegi ciemnia³y,
Kiedy wiatr mokrej ziemi zapach niós³.
Przysz³a tak nieczekana,
Przysz³a tak nieproszona,
Razem z wiosn¹ tak przysz³a pod mój próg.

By³a to g³upia mi³oœæ,
Która ze mnie zakpi³a,
Nieuchwytna i zwiewna niby mg³a.
Czasem tkwi w zapomnieniu,
To znów dr¿y w uniesieniu -
By³o tak, wci¹¿ pamiêtam, by³o tak.

By³a to g³upia mi³oœæ.
Dawno ju¿ siê skoñczy³a,
Czasem tylko mi tamtej wiosny ¿al.
By³a to g³upia mi³oœæ.
By³a to g³upia mi³oœæ.
Czemu wiêc tej mi³oœci tak mi brak?

Nieraz skoczy do oczu,
Ca³¹ prawdê wygarnie,
Krzyknie, ¿e d³u¿ej nie chce ze mn¹ byæ.
Czasem znów, pe³na skruchy,
Uœmiech ma tylko dla mnie.
Tylko Ty - wyzna cicho - tylko Ty ...

Gas³y dla mnie jutrzenki,
Gas³y dla mnie wieczory.
Tak mi jej brakowa³o po z³ym dniu!
I czeka³em, by przysz³a,
¯eby we mnie rozb³ys³a,
¯eby mnie we w³adanie wziê³a znów.

By³a to g³upia mi³oœæ.
Dawno ju¿ siê skoñczy³a,
Czasem tylko mi tamtej wiosny ¿al.
By³a to g³upia mi³oœæ.
By³a to g³upia mi³oœæ.
Czemu wiêc tej mi³oœci tak mi brak?

By³o w niej coœ lekkiego,
By³o w niej coœ zwiewnego,
By³a wci¹¿ jak wiosenny, ciep³y wiatr.
Pe³na ¿ycia, szalona,
Pe³ni¹ wiosny natchniona.
Chcia³em z ni¹ fruwaæ w chmurach niby ptak

By³a to g³upia mi³oœæ.
Dawno ju¿ siê skoñczy³a,
Czasem tylko mi tamtej wiosny ¿al.
By³a to g³upia mi³oœæ.
By³a to g³upia mi³oœæ.
Czemu wiêc tej mi³oœci tak mi brak?

Era una estúpida pasión

Esto se convirtió en primavera,
Cuando la nieve se derretía,
Cuando el viento traía el olor de la tierra mojada.
Llegó tan inesperada,
Llegó tan no deseada,
Junto con la primavera llegó a mi puerta.

Era una estúpida pasión,
Que se burló de mí,
Inaprensible y fugaz como la niebla.
A veces se queda en el olvido,
Luego vuelve a temblar de emoción -
Así fue, aún lo recuerdo, así fue.

Era una estúpida pasión.
Hace mucho que terminó,
A veces solo añoro esa primavera.
Era una estúpida pasión.
Era una estúpida pasión.
¿Por qué entonces me falta tanto ese amor?

A veces salta a los ojos,
Revela toda la verdad,
Grita que ya no quiere estar conmigo.
A veces de nuevo, llena de remordimiento,
Solo sonríe para mí.
Solo tú - confiesa en voz baja - solo tú...

Se apagaron para mí las mañanas,
Se apagaron para mí las noches.
¡Cómo la extrañaba después de un mal día!
Y esperaba que viniera,
Que brillara en mí de nuevo,
Que me tomara de nuevo bajo su dominio.

Era una estúpida pasión.
Hace mucho que terminó,
A veces solo añoro esa primavera.
Era una estúpida pasión.
Era una estúpida pasión.
¿Por qué entonces me falta tanto ese amor?

Había algo ligero en ella,
Había algo fugaz en ella,
Era como el cálido viento de primavera.
Llena de vida, desenfrenada,
Inspirada por la primavera en plenitud.
Quería volar con ella entre las nubes como un pájaro.

Era una estúpida pasión.
Hace mucho que terminó,
A veces solo añoro esa primavera.
Era una estúpida pasión.
Era una estúpida pasión.
¿Por qué entonces me falta tanto ese amor?

Escrita por: