395px

Gezichten van Steen

David Gilmour

Faces Of Stone

Faces of stone that watched from the dark
As the wind swirled around and you took my arm in the park
Images framed, hung high in the trees
And you talked of your youth but the years had turned dry as the leaves

Your lover was gone, his replacement to hand
And just what the difference was, you could not understand
In darkening grey we walked back through the streets
Then you talked all night long of your childhood home by the sea

And I, my disguise a mask chosen by you
Believed every word I heard
At least I think that's what I tried to do

We sat on the roof - the night overflowed
No more was said but I learned all I needed to know
Your Hollywood smile shone a light on the past
But it was the future that you held so tight in your heart

Gezichten van Steen

Gezichten van steen die vanuit de duisternis keken
Terwijl de wind om ons heen draaide en je mijn arm nam in het park
Afbeeldingen ingelijst, hoog in de bomen gehangen
En je sprak over je jeugd, maar de jaren waren droog als de bladeren

Je minnaar was weg, zijn vervanger binnen handbereik
En wat het verschil was, dat kon je niet begrijpen
In het donkergrijs liepen we terug door de straten
Toen sprak je de hele nacht over je kindertijd thuis aan zee

En ik, mijn vermomming een masker gekozen door jou
Geloofde elk woord dat ik hoorde
Tenminste, dat is wat ik probeerde te doen

We zaten op het dak - de nacht overstroomde
Er werd niets meer gezegd, maar ik leerde alles wat ik moest weten
Je Hollywood-glimlach wierp een licht op het verleden
Maar het was de toekomst die je zo stevig in je hart vasthield

Escrita por: David Gilmour