395px

En el departamento

Eduard Jacobs

Aan het departement

Hij was geboren Hagenaar
Nu, dan ben je 'r reeds driekwart klaar
Als je gesjeesd bent als student
Voor een departement

Gevallen van een hoge boom
En door protectie van een oom
Kwam hij gauw in z'n element
Aan het departement

Hij was wel lui, hij was wel stom
Maar ach, daar gaf geen mens wat om
Dat zijn ze daar zo wel gewend
Aan het departement

Bij 't krieken van het morgenuur
Dat was voor hem juist... elf uur
Dan was-ie prompt altijd present
Aan z'n departement

En overtuigd van z'n gewicht
Vroeg hij dan met een staal gezicht
De bode om een perkament
Van z'n departement

Maar door het lopen afgemat
Las hij maar eerst het ochtendblad
Dat kreeg-ie per abonnement
Aan z'n departement

Halfeen nam hij een plat du jour
Hij hield zoveel van lekker voer
En men kijkt heus niet op een cent
Aan het departement

Kwam hij terug dan, tegen twee
Bracht hij zich een segaartje mee
Dat rookte hij tot op het end
Aan z'n departement

Daarna nam hij wel eens een stuk
Dan schreef-ie raak, op goed geluk
Maar lang zat hij nooit op z'n... krent
Aan het departement

Ondanks men daar om vier uur sluit
Kneep hij meestal wat vroeger uit:
Naar de bodega was 't een end
Van z'n departement

Het was zo jaren goed gegaan
Z'n chefs, ze noemden hem een kraan
Hij maakte steeds avancement
Aan z'n departement

Maar zoveel werk voor een man
Is meer dan men verdragen kan
Hij voelde zich dra... impotent
Veur 't departement

Tenslot' kon hij het niet meer... doen
Hij vroeg en kreeg ook z'n pensioen
Hij ging op driekwart traktement
Uit het departement

En nu gaat-ie 's avonds erop uit
En daags dan slaapt-ie lekker uit
Och, dat was-ie altijd zo gewend
Aan het departement

En el departamento

Él nació en La Haya
Ahora, ya estás tres cuartos listo
Si fracasaste como estudiante
Para un departamento

Cayendo de un árbol alto
Y gracias a la protección de un tío
Pronto encontró su lugar
En el departamento

Era un poco perezoso, era un poco tonto
Pero, a nadie le importaba
Eso es algo común allí
En el departamento

Al amanecer
Era justo... las once
Entonces siempre estaba presente
En su departamento

Convencido de su importancia
Pedía con cara de acero
Al mensajero un pergamino
De su departamento

Pero agotado por caminar
Primero leía el periódico matutino
Que recibía por suscripción
En su departamento

A la una tomaba el menú del día
Le encantaba la buena comida
Y realmente no escatimaba
En el departamento

Cuando regresaba, alrededor de las dos
Traía un cigarro consigo
Que fumaba hasta el final
En su departamento

Después tomaba un trozo de pastel
Escribía con suerte, a ciegas
Pero nunca se quedaba mucho tiempo sentado
En el departamento

A pesar de que cierran a las cuatro
Él solía irse un poco antes:
Hacia la taberna era un camino
Desde su departamento

Así pasaron los años
Sus jefes lo consideraban un genio
Siempre avanzaba
En su departamento

Pero tanto trabajo para un hombre
Es más de lo que puede soportar
Pronto se sintió... impotente
Para el departamento

Finalmente, ya no pudo... hacerlo
Pidió y recibió su pensión
Se retiró con tres cuartos de sueldo
Del departamento

Y ahora sale por las noches
Y duerme hasta tarde durante el día
Oh, siempre fue así
En el departamento

Escrita por: