395px

Resignación

Eduard Jacobs

Berusting

Ik kreeg je brief, 't brak me 't hart
Toen ik had gelezen
Wat 'k gevoel in diepe smart
Maar 't moest zo wezen
Toch had je me zo menigmaal
Je trouw bezworen
Hoe klinkt me nog je zoete taal
Steeds in de oren

'k Heb altijd aan je eed geloofd
Ik dacht me veilig
'k Ben van d'illusie nu beroofd
Geen eed is heilig
'k Zou de laatste tijd voorzien
Wat er moest komen
Toch dacht 'k: 't is niet zo... misschien
En ik bleef dromen

Als van geluk ons zwelt het hart
Wie denkt aan lijden!
Als men zich geeft, kent men geen smart
Denkt niet aan scheiden
Zo is 't altijd, men moet soms duur
't Geluk bekopen
Dat alles voel ik in dit uur
'k Mag niet meer hopen!

Je weet heel goed: ik hecht geen waard'
Aan grote woorden
'k Ben niet zo tragisch ook van aard
Me te vermoorden
Maar wat er van me worden zal
God mag 't weten
Toch zal ik niet, in geen geval
Je ooit vergeten

En nu vaarwel, 't is zonder haar
Dat ik zit te treuren
Wij vrouwen weten, vroeg of laat:
't Moet gebeuren
Denk nu en dan aan d'arme meid
Die je eens bekoorde...
En die zo graag 'n eeuwigheid
Je toebehoorde

Resignación

Recibí tu carta, me rompió el corazón
Cuando leí
Lo que sentías en profundo dolor
Pero así debía ser
Aun así, tantas veces
Me juraste fidelidad
Cómo resuena aún tu dulce voz
Siempre en mis oídos

Siempre creí en tu juramento
Me sentía seguro
Ahora me han despojado de la ilusión
Ningún juramento es sagrado
Últimamente había previsto
Lo que debía suceder
Aun así pensaba: 'no es así... tal vez'
Y seguía soñando

Cuando el corazón se hincha de felicidad
¿Quién piensa en el sufrimiento?
Cuando uno se entrega, no conoce el dolor
No piensa en separarse
Así es siempre, a veces uno debe pagar caro
La felicidad
Todo eso lo siento en este momento
¡Ya no puedo tener esperanzas!

Sabes muy bien: no valoro
Las grandes palabras
Tampoco soy tan trágico
Como para suicidarme
Pero lo que será de mí
Solo Dios lo sabe
Aun así, de ninguna manera
Te olvidaré jamás

Y ahora adiós, es sin ella
Que me siento aquí afligido
Nosotras, las mujeres, sabemos, tarde o temprano:
Debe suceder
Piensa de vez en cuando en la pobre chica
Que una vez te encantó...
Y que tan gustosamente
Te perteneció por toda la eternidad

Escrita por: