Brief van een koloniaal aan zijn moeder
Als deze brief u wordt gebracht
Ben ik al bij de Atjehnezen
Wij worden d'and're week verwacht
't Schijnt weer hommeles te wezen
Kom ik in Koeta-Radja an
Stuur ik je 'n paar centen over
Het zit er nou verdraaid niet an
'k Heb van mijn handgeld niks meer over
U weet, toen ik aan boord zou gaan
Had ik precies nog zeven gulden
Er bleven 'n paar kladjes staan
Maar Bet zal zorgen voor m'n schulden
'n Goeie meid, die blonde Bet
Ze huilde tranen haast met tuiten
Ze bracht m'aan boord nog negro-head
Ze weet, 'n pruim kan ik niet buiten
Hoe ik 't gemaakt heb op de zee
Dat zal ik u eens gauw vertellen
De eerste dag viel 't nogal mee
Maar later kon ik het niet stellen
Als ik me soep gegeten had
Deed ik 'n dutje in 't vooronder
Maar werd zo misselijk als 'n kat
Of ik 'n stuk had in me donder
Dat duurde nog zo'n dag of vier
Wist niet wat me zou overkomen
Het eten smaakte me geen zier
Alleen mijn oorlam heb'k genomen
Maar later hinderde 't me niet
Mijn keesie smaakte me alste voren
Zeg dat aan Bet als u d'r ziet
't Zal haar plezier doen dat te horen
En nou zit ik hier in de Oost
Nou mag ik hier soldaatje spelen
Afijn, 't is voor mij 'n troost:
Het kon vader geen bliksem schelen...
Ik had mijn buik vol van de pret
Dat vader me steeds koeioneerde...
Als 't niet voor u was en voor Bet
Zou'k willen dat ik hier crepeerde!
Ben ik in Atjeh aangeland
Dan zal ik u dadelijk weer schrijven
U leest toch geregeld in de krant
Dan kan je op de hoogte blijven
U weet, ik ben gezond en taai
Dat zal'k die zwarte sloebers tonen...
Als ik mijn maag niet overlaai
Aan Atjehnese blauwe bonen
Want sneuvelt er een officier
Kan men een telegram verwachten
Meer dan bij de dood van 'n fuselier
Moet je op de mail geduldig wachten
Als je op de lijst der dooien leest
Het nummer zestien duizend zeven
Denk dan maar: Gijs is er geweest
Hij liet voor 't vaderland zijn leven!
Carta de un colonial a su madre
Cuando esta carta te sea entregada
Ya estaré con los atjehneses
Se espera que lleguemos la próxima semana
Parece que habrá problemas de nuevo
Si llego a Koeta-Radja
Te enviaré unos cuantos centavos
La verdad es que no me queda nada
Ya no tengo nada de mi paga
Sabes, cuando iba a embarcar
Tenía exactamente siete florines
Algunos quedaron pendientes
Pero Bet se encargará de mis deudas
Una buena chica, esa rubia Bet
Lloraba casi a mares
Me trajo al barco negro-head
Sabe que no puedo prescindir de un tabaco
Cómo me fue en el mar
Te lo contaré pronto
El primer día fue bastante bien
Pero luego no la pasé bien
Después de comer sopa
Me echaba una siesta en la bodega
Pero me puse tan mareado como un gato
Como si tuviera un pedazo en la cabeza
Esto duró unos cuatro días más
No sabía qué me pasaría
La comida no me sabía a nada
Solo tomaba mi ración de ron
Pero luego ya no me molestaba
Mi queso me sabía como antes
Díselo a Bet si la ves
Le alegrará escuchar eso
Y ahora estoy aquí en el Este
Ahora debo jugar a ser soldado
En fin, es un consuelo para mí:
A papá no le importaba un comino...
Estaba harto de la diversión
Que papá siempre me intimidara...
Si no fuera por ti y por Bet
¡Desearía morir aquí!
Cuando llegue a Atjeh
Te escribiré de inmediato
Tú lees regularmente el periódico
Así puedes mantenerte informada
Sabes, estoy sano y fuerte
Se lo mostraré a esos negros vagos...
Si no sobrecargo mi estómago
Con frijoles azules atjehneses
Porque si muere un oficial
Se puede esperar un telegrama
Más que por la muerte de un fusilero
Debes esperar pacientemente el correo
Si lees en la lista de muertos
El número dieciséis mil siete
Piensa: ¡Gijs ha estado allí!
¡Dejó su vida por la patria!