395px

Yo, el hombre y yo

Evridiki

Ime Anthropos Ki Ego

Mera giortini den perimeno narthei
San mia Kyriaki pou den choraei
Ti frikti mou ti siopi
Na me xypnisei m’ ena athanato fili
Nychta foteini, kai pali tha se krypsoun
Tremeis san paidi mipos s’ anakalypsoun
Vazeis ti stoli na min s’ angixoune
Ta pos kai ta giati

Anthropos ki ego, ki apopse tha fonaxo
Anthropos ki ego, varethika, th’ allaxo
Anthropos ki esy, pou ‘cheis sta cheria ti diki mou ti̱ zoi
Kai prin prolavo na sou po pos s’ agapo
Me skotoneis, ma eimai anthropos ki ego

Ki otan to proi mes ston kathrefti
Tha fovamai na me do, min me fonaxo psefti
Ta simadia tha roto an ekana ola afta
Pou eicha sto myalo

Anthropos ki ego, ki apopse tha fonaxo
Anthropos ki ego, varethika, th’ allaxo
Anthropos ki esy, pou ‘cheis sta cheria ti diki mou ti̱ zoi
Kai prin prolavo na sou po

Pos eimai anthropos ki ego
Ena kommati ap’ ton idio ton diko sou to Theo
Ki echo dikaioma na klaio, na gelao, na pono
Kato ap’ ton idio ourano pou alloi petane, na peto
Ma eimai anthropos ki ego

Ki echo sta cheria ti diki sou ti zoi
Kai prin prolaveis na mou peis pos m’ agapas
Se skotono

Giati me eimai anthropos ki ego
Eimai anthropos ki ego

Yo, el hombre y yo

Un domingo festivo no espero que llegue
Como un domingo que no baila
Mi miedo, mi silencio
Que me despierte con un beso inmortal
Noche luminosa, y de nuevo te esconderán
Tiemblas como un niño, tal vez te descubran
Pones tu vestido para que no te ahoguen
Los cómos y los porqués

Tú y yo, y esta noche gritaré
Tú y yo, me cansé, cambiaré
Tú y tú, que tienes en tus manos mi vida
Y antes de que te diga que te amo
Me matas, pero soy yo, el hombre y yo

Y cuando por la mañana en el espejo
Temo verme, no me grites mentiras
Preguntaré por las señales si hice todo eso
Que tenía en la mente

Tú y yo, y esta noche gritaré
Tú y yo, me cansé, cambiaré
Tú y tú, que tienes en tus manos mi vida
Y antes de que te diga

Cómo soy yo, el hombre y yo
Un pedazo del mismo Dios tuyo
Y tengo el derecho de llorar, reír, sufrir
Bajo el mismo cielo donde otros caen, yo caigo
Pero soy yo, el hombre y yo

Y tengo en tus manos mi vida
Y antes de que vengas a decirme que me amas
Me matas

Porque soy yo, el hombre y yo
Soy el hombre y yo

Escrita por: Giorgos Theofanous