De Elite
Wie geen droog brood wil eten
Die niet staat waar hij wil
Die moet zijn smaak vergeten
Buigen voor een modegril
Die smeert met stroop en honing
Die mijdt zout en azijn
Die roept 'de klant is koning'
Al is hij republikein
Dus gaat hij door de knieen
Voor een aalmoes en een fooi
Dus klinken melodieen
Opgewekt, niet hard maar mooi
Dus speelt hij voor paleizen
Recepties en banket
Komt er voor koning, paus en keizer
Slijm uit zijn trompet
Nu bestaat er een elite
Dat is publiek geheim
Die wil nog echt genieten
Die houdt niet van geslijm
Die wil nog avant-garde
Die vraagt niet om een gunst
Die wil alleen maar harde
Humor, experimentele kunst
En nu heb ik het gevoel
Dat U die kleine elite bent
Dames en heren
La Élite
¿Quién no quiere comer pan seco
¿Quién no se queda donde quiere?
¿Quién debe olvidar su gusto?
Doblar por un capricho de la moda
Que unte con jarabe y miel
Que evita la sal y el vinagre
Él llama «el cliente es el rey
A pesar de que es republicano
Así que va a través de las rodillas
Para limosnas y una propina
Así que suenan melodías
alegre, no duro pero hermoso
Así que juega para palacios
Recepciones y banquetes
¿Habrá Rey, Papa y Emperador?
Limo de su trompeta
Ahora hay una élite
Eso es secreto público
¿Quién todavía quiere disfrutar
A quién no le gusta pegar
¿Quién quiere seguir siendo vanguardista
¿Quién no pide un favor?
¿Quién quiere sólo duro
Humor, arte experimental
Y ahora siento
Que eres la pequeña élite
Damas y caballeros