De Pelgrim
Ik ben een pelgrim op gevoel
Die doorgaans doolt door dode straten
Voorgoed de veiligheid verlaten
Met slechts onzekerheid als doel
Ik ben een pelgrim in de tijd
Ik kruip langs vragende gezichten
Grint wringt zich tussen mijn gewrichten
Krimpend van pijn, maar zonder spijt
Op weg, ik laat de boel de boel
Met frisse moed en zonder doel
Niets doet er toe, ik heb het sjeu
Het zoeken moe en het vinden beu
Ik ben een pelgrim van het woord
Die met hardnekkigheid van ketters
De leugen loochent en met letters
Een weg uitstippelt en ontspoort
Ik ben een pelgrim van de pen
Ik tuchtig mij met leren riemen
Kijk in de spiegel naar de striemen
En lees in spiegelschrift 'Ik ben'
Ja, maar waartoe of nergens naar
Maar weet niet hoe of zie wel waar
Fiets aan de hand, een zee van tijd
Nul op verstand, een richting kwijt
El Peregrino
Soy un peregrino en sentir
Que suele vagar por calles muertas
Dejando la seguridad para siempre
Con sólo la incertidumbre como objetivo
Soy un peregrino en el tiempo
Me arrastro más allá de las caras cuestionadas
Grava envuelve entre mis articulaciones
Disminuir con dolor, pero sin remordimientos
En el camino, dejé ir el lugar
Con coraje fresco y sin propósito
Nada importa, tengo el sheu
La búsqueda cansado y encontrar cansado de ella
Soy un peregrino de la palabra
Aquellos con terquedad de herejes
Mentira niega y cartas
A mapas de carreteras y descarrilaciones
Soy un peregrino de la pluma
Me conish con cinturones de cuero
Mirar en el espejo las estrías
Y lee en espejo escribiendo «Yo soy
Sí, pero a qué o a dónde ir
Pero no sé cómo ni dónde
Bicicleta en la mano, un mar de tiempo
Cero en el ingenio, perdió una dirección