De Man Met De Grootste Dorst
Het was rustig in de stad
Toen kwam ie op z'n paard
Hij had al heel wat bier gehad
En het schuim stond op z'n baard
Maar hij zocht toch weer de kroeg op
Want een echte vent heeft nooit genoeg op
Hij was de man met de grootste dorst
Van het Westen
De sherrif hield hem aan
Waar hij naartoe wou gaan
Hij zei: "heeft u hier misschien
Een saloon of bar gezien"
Maar de sherrif was geheelonthouder
En kreeg twee kogels in de schouder
Van de man met de grootste dorst
Van het Westen
In de saloon was het gezellig
Tot er ruzie werd gemaakt
En toen hij naar z'n Colt greep
Heeft hij zichzelf geraakt
De kogel trof zijn lever
Niet dat die nog wat deed
Na een vloek en wat gezever
Kwam z'n allerlaatste kreet
Hij riep: "auw! zet maar op mijn grafsteen
Ik kwam nuchter en ik ging dronken heen
Ik was de man met de grootste dorst
Van het Westen"
El hombre con la mayor sed
Estaba tranquilo en la ciudad
Cuando llegó en su caballo
Ya había tomado mucha cerveza
Y la espuma estaba en su barba
Pero aún así buscó el bar
Porque un verdadero hombre nunca tiene suficiente
Él era el hombre con la mayor sed
del Oeste
El sheriff lo detuvo
Preguntándole a dónde iba
Él dijo: "¿ha visto aquí
Un salón o bar?"
Pero el sheriff era abstemio
Y recibió dos balas en el hombro
del hombre con la mayor sed
del Oeste
En el salón era agradable
Hasta que se armó una pelea
Y cuando alcanzó su Colt
Se disparó a sí mismo
La bala alcanzó su hígado
No es que hiciera mucho
Después de una maldición y algunas tonterías
Vino su último grito
Gritó: "¡ay! pon en mi lápida
Vine sobrio y me fui borracho
Yo era el hombre con la mayor sed
del Oeste