Parallel Words
In the beginning was the word
And the word was with God
Nothing exists
Or is knowable or uterable
Man, with refined geometry, creates God
Out of his frailty
And his nothingness
Then shapes him with words
Mortal demiurge
Of the holy labyrinth of causes and efects
That’s what a parallel world’s like
Everything looks the same, but I feel like it is not
Like all has come apart
Stone by stone, word by word
And wrongly rebuilt up
Just like me, I sank back deeper
Into the parallel words I had heard
I found myself in the middle of the untold carrying
The load of a sense of doubt
The riddle I was
Racking my brain over
Confused me more
Than a sentence written by God
No time no space
Nor a deity who
Conceived the silence before the initial dawn
Of time, that will be eternal
I got that each spoken
Word implies the entire universe
That’s what a parallel world’s like
Everything looks the same, but I feel like it is not
Like all has come apart
Stone by stone, word by word
And wrongly rebuilt up
Just like me, I sank back deeper
Into the parallel words I had heard
I found myself in the middle of the untold carrying
The load of a sense of doubt
Carrying the load of a sense of doubt
Carrying the load of a sense of doubt
Parallel Woorden
In het begin was het woord
En het woord was bij God
Niets bestaat
Of is kenbaar of uitspreekbaar
De mens, met verfijnde geometrie, creëert God
Uit zijn kwetsbaarheid
En zijn nietigheid
Vormt Hem met woorden
Sterfelijke demiurg
Van het heilige labyrint van oorzaken en gevolgen
Zo voelt een parallelle wereld aan
Alles lijkt hetzelfde, maar ik voel dat het niet zo is
Alsof alles uit elkaar is gevallen
Steen voor steen, woord voor woord
En verkeerd weer opgebouwd
Net als ik, zonk ik dieper terug
In de parallelle woorden die ik had gehoord
Ik bevond me in het midden van het onvertelde dragen
De last van een gevoel van twijfel
De raadsel die ik was
Waarover ik mijn hoofd brak
Verwarrde me meer
Dan een zin geschreven door God
Geen tijd, geen ruimte
Geen godheid die
De stilte conceiveerde voor de eerste dageraad
Van de tijd, die eeuwig zal zijn
Ik begreep dat elk gesproken
Woord het hele universum impliceert
Zo voelt een parallelle wereld aan
Alles lijkt hetzelfde, maar ik voel dat het niet zo is
Alsof alles uit elkaar is gevallen
Steen voor steen, woord voor woord
En verkeerd weer opgebouwd
Net als ik, zonk ik dieper terug
In de parallelle woorden die ik had gehoord
Ik bevond me in het midden van het onvertelde dragen
De last van een gevoel van twijfel
Draagend de last van een gevoel van twijfel
Draagend de last van een gevoel van twijfel