Julius Caesar
Buiten sneeuwde het dat het goot. Ietwat schuchter warmde zij haar handen
in het schamele haardvuur. Julius Caesar had haar man omgebracht, omdat
hij hem een onsmakelijke figuur vond, waar de krokodillen het overigens
geheel mee eens waren
Haar gedachten zwommen in de ijskoude stilte. Ze voelde zich ellendig, als
iemand die de laatste uitzending van Peyton Place heeft gemist
Er werd aan de deur geklopt. Hard geklopt, zacht geklopt... "Wie zou dat
zijn?", vroeg hij zich af. Een knappe man die Abraham over pakweg
vijftien jaar zou zien, stond voor haar deur. Het was de broer van wijlen
haar man. Het was brutale Brutus die op wraak zon. Beleefd liet zij hem
binnen en vroeg of hij in was voor een kop thee. Hij was
Brutus dronk thee voor twee. Hij vertelde haar van zijn ondeugende
plannetje Julius Caesar de weg naar de eeuwige jachtvelden te wijzen.
Julius
zou de zon niet meer op zien gaan! En dit alleen al vanwege het feit dat
Julius
gewend was om laat op te staan
Na op onbezonnen wijze afscheid te hebben genomen, sloeg Brutus onder het
motto: 'Alle wegen leiden naar Rome', het eerste het beste bospad in
Verdrietig huilde zij hem uit. Het besef dat zij ook hem kwijt zou raken
beet haar
Julius Caesar
Outside, it was snowing like crazy. A bit shy, she warmed her hands
by the meager fireplace. Julius Caesar had killed her husband because
he found him a disgusting figure, which the crocodiles completely
agreed with.
Her thoughts swam in the icy silence. She felt miserable, like
someone who missed the last episode of Peyton Place.
There was a knock at the door. A hard knock, a soft knock... "Who could
that be?" she wondered. A handsome man who would see Abraham in about
fifteen years stood at her door. It was her late husband's brother.
It was bold Brutus who was out for revenge. Politely, she let him
in and asked if he wanted a cup of tea. He was
Brutus drank tea for two. He told her about his naughty
plan to send Julius Caesar to the eternal hunting grounds.
Julius
would never see the sun rise again! And this was all because
Julius
was used to sleeping in.
After saying goodbye thoughtlessly, Brutus took the first
forest path he found, under the motto: 'All roads lead to Rome.'
She cried sadly as she watched him go. The realization that she would
lose him too bit her.