Traducción generada automáticamente
Julius Caesar
Herman Finkers
Julius Caesar
Buiten sneeuwde het dat het goot. Ietwat schuchter warmde zij haar handen
in het schamele haardvuur. Julius Caesar had haar man omgebracht, omdat
hij hem een onsmakelijke figuur vond, waar de krokodillen het overigens
geheel mee eens waren
Haar gedachten zwommen in de ijskoude stilte. Ze voelde zich ellendig, als
iemand die de laatste uitzending van Peyton Place heeft gemist
Er werd aan de deur geklopt. Hard geklopt, zacht geklopt... "Wie zou dat
zijn?", vroeg hij zich af. Een knappe man die Abraham over pakweg
vijftien jaar zou zien, stond voor haar deur. Het was de broer van wijlen
haar man. Het was brutale Brutus die op wraak zon. Beleefd liet zij hem
binnen en vroeg of hij in was voor een kop thee. Hij was
Brutus dronk thee voor twee. Hij vertelde haar van zijn ondeugende
plannetje Julius Caesar de weg naar de eeuwige jachtvelden te wijzen.
Julius
zou de zon niet meer op zien gaan! En dit alleen al vanwege het feit dat
Julius
gewend was om laat op te staan
Na op onbezonnen wijze afscheid te hebben genomen, sloeg Brutus onder het
motto: 'Alle wegen leiden naar Rome', het eerste het beste bospad in
Verdrietig huilde zij hem uit. Het besef dat zij ook hem kwijt zou raken
beet haar
Julio César
Fuera nevaba a cántaros. Un tanto tímida, ella calentaba sus manos
en el escaso fuego de la chimenea. Julio César había matado a su esposo, porque
lo encontraba desagradable, algo con lo que los cocodrilos, por cierto,
estaban completamente de acuerdo
Sus pensamientos nadaban en el frío silencio. Se sentía miserable, como
alguien que se perdió el último episodio de Peyton Place
Llamaron a la puerta. Fuerte golpe, suave golpe... '¿Quién será?', se preguntó. Un hombre apuesto que vería a Abraham dentro de
unos quince años, estaba frente a su puerta. Era el hermano de su difunto
esposo. Era el descarado Bruto que buscaba venganza. Cortésmente lo dejó
entrar y le preguntó si quería una taza de té. Él aceptó
Bruto tomó té por dos. Le contó sobre su travieso
plan de enviar a Julio César al más allá. ¡Julio
no vería salir el sol! Y todo esto solo por el hecho de que
Julio
estaba acostumbrado a levantarse tarde
Tras despedirse de manera imprudente, Bruto, bajo el
lema: 'Todos los caminos llevan a Roma', tomó el primer sendero en el bosque
Ella lloró tristemente. La idea de que también lo perdería a él
la mordió
Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Herman Finkers y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: