Oksakruunu
Talvella maa on valkoinen
ja kesällä viheriöitsee.
Ja joka illan pimeässä
heilini ikävöitsee.
Rai-rai-rai raituli rallallei,
mun heilini ikävöitsee.
Lehdet ne puista rapisee,
ja oksat ne jää kuin kruunu.
Ja joka aamun hämärässä
heilini ääni kuuluu.
Rai-rai-rai raituli rallallei,
mun heilini ääni kuuluu.
Vanha heili ku vastaan tuli,
se katteli ylös pilviin.
Ku se ei kehannu katella
sitä hulivilipoikaa silmiin.
Rai-rai-rai raituli rallallei,
sitä hulivilipoikaa silmiin.
Corona de ramas
En invierno la tierra es blanca
y en verano se vuelve verde.
Y en la oscuridad de cada noche
mi amor me extraña.
Rai-rai-rai raituli rallallei,
mi amor me extraña.
Las hojas crujen en los árboles,
y las ramas quedan como una corona.
Y en la penumbra de cada mañana
se escucha la voz de mi amor.
Rai-rai-rai raituli rallallei,
se escucha la voz de mi amor.
Cuando mi viejo amor pasó,
miró hacia arriba en las nubes.
Cuando no se atrevió a mirar
a ese travieso muchacho a los ojos.
Rai-rai-rai raituli rallallei,
a ese travieso muchacho a los ojos.
Escrita por: J. Karjalainen / Jörgen Elofsson