395px

Hilandera

J. Karjalainen

Kehrääjä

refrain:
Kehrääjä kehrääjä kehrää sä vaan
Kaunis on ootella omaa armastaan

Mut ketä minä ootan ei ketään mulla oo
Toiset mulle nauraa mutta naurakoot
On mulla oma armain on mulla ainoain
Kesäyössä kerran mä nähdä hänet sain

refrain

Metsälammen rantaa hän kulki valkeissaan
Asetteli tuoksutteli kielokimppuaan
Impi kumman kaunis kulmillansa kuu
Katsoi mua silmiin ja hymyeli suu

refrain

Hän tulee minun luoksein hän tulee valkeissaan
Käteheni tarttuu ja hymyääpi vaan
Hän on oma armain vain minun kokonaan
Ja läpi metsän holvein me kaksin kuljetaan

Hän johdattaa mut viitaan ihmeen rauhaisaan
Tuomet siellä tuoksuu ja lämpöinen on maa
Mut sylihinsä sulkee ja päätä silittää
Ja unessani tiedän hän vierelleni jää

refrain

Kehrääjä kehrääjä kehrää sä vaan
Ootella aatella häntä häntä vaan

Hilandera

estribillo:
Hilandera, hilandera, sigue hilando
Es hermoso esperar a tu amado

Pero a quien espero, no tengo a nadie
Algunos se ríen de mí, pero que se rían
Tengo a mi más amado, tengo a mi único
Una vez en una noche de verano lo vi

estribillo

Por la orilla del lago en el bosque caminaba con su vestido blanco
Colocaba y olía su ramo de lirios
Una doncella extrañamente hermosa con la luna en sus mejillas
Me miró a los ojos y sonrió

estribillo

Ella viene a mí, viene con su vestido blanco
Toma mi mano y solo sonríe
Ella es mi más amada, solo mía por completo
Y a través de los arcos del bosque caminamos juntos

Ella me guía hacia un claro de paz
Los tilos allí perfuman y la tierra es cálida
Pero me abraza y acaricia mi cabeza
Y sé en mi sueño que se queda a mi lado

estribillo

Hilandera, hilandera, sigue hilando
Solo espero y pienso en él

Escrita por: J. Karjalainen