The Passing
Dreams reflect through silent waves
Above the shores of reality
Winds of hope and winds of change
Alter our destiny
The sea of life, ever so dry
Is left untouched by ecstasy
Full of whys and full of cries
Authentic eternity
Soaring up out of the sea
Are all your fears that used to be
All are gone yet still unknown to me
All but one, the darkest fear
The death of your serenity
In the uncharted abyss of the sea
Stuttering in disbelief
You think the world is wrong
Old friends last forever
He'll wake with just a song
And see the light of day
The incandescence of may
Galaxies between what you seek and what you see
Looking for the orbit to guide him back to sea
Where all the lives he saved
Vanished in the waves
The waves of dreams
That have drowned your soul it seems
Now imprisoned
In an endless river's stream
Only hope for life
Are piercing solar beams
Only rope or knife
Will kill the inner beast
As darkness forms around me
The pain flows through my veins
This broken soul too young to bury
Will turn a heart to flames
And I cry for life
To ignite the night
A memory scarring in the conscience
An unrepayable debt
These three final words to break the silence
Are just echoes of regret
In the river, lonesome river
Let me drift away, from this sea of regrets
Agony weighs on my shoulders
And I will sink away, in my tears of yesterday
My senses retreat, admitting defeat
My spirit, incomplete
If I fall so deep, my eyes will not see
Your heart there with me, a blind fantasy
Disappearing in the light
The tower of babel now behind
There to gain eternal life
To this unearthly place you rise
And as the Sun shines on your face
You leave us with such a grace
Reaching the end of the race
You'll rest in this unearthly place
Forever is the end, the winds stop blowing on the shore
Uncovering the land that left you dry forevermore
As you rise to the sky, the clouds will welcome in your soul
‘Till the rain pours down once more
De Overgang
Dromen weerkaatsen door stille golven
Boven de kusten van de realiteit
Winden van hoop en winden van verandering
Veranderen ons lot
De zee van het leven, zo dor
Blijft onaangeroerd door extase
Vol met vragen en vol met kreten
Authentieke eeuwigheid
Opstijgend uit de zee
Zijn al je angsten die ooit waren
Allemaal verdwenen, maar nog steeds onbekend voor mij
Alleen één, de donkerste angst
De dood van jouw sereniteit
In de onontdekte afgrond van de zee
Stotterend van ongeloof
Denk je dat de wereld verkeerd is
Oude vrienden blijven voor altijd
Hij zal wakker worden met slechts een lied
En het daglicht zien
De gloed van mei
Stelsels tussen wat je zoekt en wat je ziet
Op zoek naar de baan die hem terug naar zee leidt
Waar alle levens die hij redde
Verdwenen in de golven
De golven van dromen
Die je ziel lijken te verdrinken
Nu gevangen
In de stroom van een eindeloze rivier
Enige hoop voor leven
Zijn doordringende zonnestralen
Enige touw of mes
Zal het innerlijke beest doden
Terwijl de duisternis om me heen vormt
Stroomt de pijn door mijn aderen
Deze gebroken ziel, te jong om te begraven
Zal een hart in vlammen veranderen
En ik huil om het leven
Om de nacht te ontsteken
Een herinnering die in het geweten littekens
Een onbetaalbare schuld
Deze drie laatste woorden om de stilte te doorbreken
Zijn slechts echo's van spijt
In de rivier, eenzame rivier
Laat me wegdrijven, van deze zee van spijt
Agonie weegt op mijn schouders
En ik zal wegzinken, in mijn tranen van gisteren
Mijn zintuigen trekken zich terug, geven zich over
Mijn geest, incompleet
Als ik zo diep val, zullen mijn ogen niet zien
Jouw hart daar bij mij, een blinde fantasie
Verdwijnend in het licht
De toren van Babel nu achter
Daar om het eeuwige leven te verwerven
Naar deze onwereldse plek stijg je
En terwijl de zon op je gezicht schijnt
Laat je ons met zo'n genade
Bereik je het einde van de race
Zal je rusten in deze onwereldse plek
Voor altijd is het einde, de winden stoppen met waaien op de kust
Ontdekkend het land dat je voor altijd droog heeft gelaten
Terwijl je naar de lucht stijgt, zullen de wolken je ziel verwelkomen
Tot de regen weer naar beneden stort.
Escrita por: Jacob Roberge