Do Pavão Ao Cantagalo

Meu cavalo enche a boca
E a cambona faz ponteio
Um cochincho rasga ao meio
A calma da madrugada
Enquanto a aurora prateada
Vem destapando o rodeio!

Quando a última estrela
Deixar o céu do potreiro
Pastando e seguindo o cheiro
Que a noite levou do pago
Refugo os avios do amargo
Porque o Sol chega ligeiro

Meu confiança é noite escura
Com prenúncios de tormenta
Um relâmpago na testa
E um tufão em cada venta!

Tem labuna nas dez quadra
De cansá inté a cuscada
E na boca da picada
Um touro berra e se arrima
Chairando as armas da esgrima
Na macega sapecada!

Tem aparte no pavão
Bicheira no canta galo
Mas eu vou bem a cavalo
E o resto eu levo no grito!
O mango é só pra bonito
E a espora é sempre um regalo!

De Pavos reales a Cantagalo

Mi caballo llena mi boca
Y el campista hace un pateador
Un cochincho se rasga por la mitad
La calma del amanecer
Mientras que el amanecer de plata
¡Ven a descubrir el rodeo!

Cuando la última estrella
Deja el cielo del potro
Pastar y seguir el olor
Que la noche tomó de la paga
Desecha los Avios del amargo
Porque el sol viene rápido

Mi confianza es noche oscura
Con puertos de tormenta
Rayo en la frente
¡Y un tifón a cada paso!

Hay una labuna en las diez cuadras
Del agotamiento al costo
Y en la boca de la picadura
Un toro grita y aparece
Presidir las armas de esgrima
¡En el mono ardiente!

Hay parte en el pavo real
Pussycat en el gallo canta
Pero yo cabalgo bien a caballo
¡Y el resto tomaré el grito!
El mango es sólo para bonita
¡Y el espolón es siempre un placer!

Composição: CESAR OLIVEIRA / Osmar Proença