With The Ink Of a Ghost
Idle as it seemed, trudging through the mist
Following the creeks, erasing dim lines on the list
Eager to arrive, leaving footprints in the clay
Reading rocks and vines, telling indigo from grey
Telling indigo from grey
Scattered rays of light, on dust grains in the air
All berries in the tree, earn a steady flare
Among the mirrors of the scene
Some appear frail and incomplete
In a vast field of bales she runs
From the deepest valley past the sun
Opening up the vault to find spinning tops in play
Embedded nested yarn diverting from the gates
But once the faint elusive moans evaporate in the morning light
All deserted yearnings come to life
Surface from the dark to realize
How in a vast field she runs
From the deepest valley past the sun
All this time, witness to the changing tides
All the while, finding ways how to make sense of all the lights
To shape the winds, to shape the currents
And the rigid hives we're living in
All this time, witness to the changing tides
Idle as a wave moving out at sea
Cruising without sound, molding what's to be
Serene between the trails
Serene with the time and ink of a ghost
Met de Inkt van een Spook
Lui zoals het leek, voortstrompelend door de mist
Volg ik de beken, wis ik vage lijnen van de lijst
Gretig om aan te komen, laat ik voetafdrukken in de klei
Lees ik de stenen en de wijnstokken, vertel ik indigo van grijs
Vertel ik indigo van grijs
Verspreide stralen licht, op stofdeeltjes in de lucht
Alle bessen in de boom, verdienen een constante gloed
Tussen de spiegels van de scène
Lijken sommigen broos en incompleet
In een uitgestrekt veld van balen rent ze
Van de diepste vallei voorbij de zon
De kluis openend om draaiende tops te vinden in het spel
Ingebedde geneste garen die afleiden van de poorten
Maar zodra de vage ongrijpbare kreten verdampen in het ochtendlicht
Komen alle verlaten verlangens tot leven
Oppervlakte uit de duisternis om te beseffen
Hoe ze in een uitgestrekt veld rent
Van de diepste vallei voorbij de zon
De hele tijd, getuige van de veranderende getijden
De hele tijd, manieren vindend om zin te geven aan al het licht
Om de winden te vormen, om de stromingen te vormen
En de starre bijenkorven waarin we leven
De hele tijd, getuige van de veranderende getijden
Lui als een golf die zich uitstrekt in de zee
Cruisend zonder geluid, vormend wat zal zijn
Kalm tussen de paden
Kalm met de tijd en de inkt van een spook