395px

Ir

Kahraman Tazeoğlu

Git

Şimdi gidiyorsun
Git
Oysa senden tek bir damla istemiştim
Sana kocaman bir deniz sunmak için
Şimdi gidiyorsun
Git

Ne zaman başladı bu hikaye
Anımsamak zor
Gençtim
Hazırda fırtınalarım vardı dört nala sevdalarım
Komazdı öyle üç-beş nöbetleri
Geceler içimi acıtmazdı böyle

Bir insan bu kadar eksilebilir mi

Hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adam vardı
Bu şehrin biryerlerinde
Düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona
Gözlerinde gizledi o seni sen bilmedin
O adam bendim unuttun mu
Bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu
Seni unutamadı

İşin kolayına kaçmadım
Uğruna ölmedim yani
Uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep
Sen bunu da bilmedin
Ben bir bakışına bin anlam yükledim
Sen aşka kestirmeden gittin
Bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma
Şimdi gidiyorsun
Git

Bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden
Bütün ışıklarımı söndürüyorsun

Bu cehennem cinayetlerini işliyorsun
Sonra bunlara intihar süsü veriyorsun
Yazıklar olsun yazıklar olsun
Susuyorsun susuyorum susayacaklarım bitmiyor
Hani sen sevdiğini
Yarı yolda bırakacak kadar yüreksiz değildin
Hani sen bana kalkmayı değil
Düşmemeyi öğretecektin nerdesin nerdesin

Uzun lafın kısası yoktur
Anlatacağım çok şey var
Hoyrat bir rüzgar gibi geldin
Aklımı hayatımı dağıttın
Şimdi gidiyorsun
Git

Daha ayrılığa bile çarpmadan
Aşk bize döndü
Bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri
Artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil
Ama sana dokunmak da yasak bana
Göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır
Sen var ya sen
Allah kahretsin

Yani şimdi
Gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı
Yani şimdi başkaları mı sevecek seni
Ben saçlarını okşadığım zaman
Ellerin öksüz kalırdı
Şimdi gidiyorsun git

Ir

Te vas ahora
Ir
Mientras que te pedí una gota
Para ofrecerle un mar enorme
Te vas ahora
Ir

¿Cuándo comenzó esta historia?
Difícil de recordar
Yo era joven
Tenía las tormentas listas, galopando mi amor
Comedia es de tres y cinco convulsiones
Las noches no me lastimarían así

¿Puede haber un hombre tan desaparecido?

Si recuerdas, había un hombre cuya voz estaba despierta
En algún lugar de esta ciudad
Lo llamaste el vigilante nocturno del bosque de sueños
Te escondió en sus ojos. No lo sabías
Ese hombre era yo, ¿recuerdas?
Mira, el hombre que amas olvidó reírte
No podía olvidarte

No lo he hecho fácil
Así que no morí por eso
Siempre he vivido para alguien por quien pensé que moriría
Tú tampoco lo sabías
He puesto mil significados en una mirada
Tomaste un atajo hacia el amor
Dejo un resumen de la vida en la palma de mi mano
Te vas ahora
Ir

Antes de que me enseñes lo que significa la oscuridad
Estás apagando todas mis luces

Estás cometiendo estos asesinatos infernales
Entonces haces que parezca un suicidio
Qué vergüenza. Qué vergüenza
Estás en silencio. Tengo sed. No me detengo
Que amas
No fuiste lo suficientemente valiente como para decepcionarlo
Me dijiste que no me levantara
Ibas a enseñarme a no caer. ¿Dónde estás?

No hay una larga historia corta
Tengo mucho que contar
Viniste como un viento duro
Me volaste la cabeza de mi vida
Te vas ahora
Ir

Incluso antes de llegar a la separación
El amor se volvió hacia nosotros
Me picaste como una serpiente en el pecho en noches solitarias
La muerte no es peor que no tocarte más
Pero no se me permite tocarte
Eso es lo que me dice la oscuridad de mis zócalos orbitales
Tú, tú
Maldita sea

Así que ahora
¿No tendré una hija cuyos ojos se parecen a ti?
Así que ahora otros te amarán
Cuando acaricié tu cabello
Tus manos serían huérfanas
Ahora te vas. ¡Vamos!

Escrita por: