Ta Peine
Tourne, tourne la roue du temps
Du temps, j'en ai plus comme avant
Avant que je t'aime puis qu'on se perde
Avant que la vie ne soit trop chienne
Reste, reste tout près de moi
Moi, j'ai besoin de toi
Toi qui comme un magicien m'emmènes
Dans un monde où rien n'est plus pareil
Pareil, pareil, c'est toujours pareil
Avec la peine
Elle prend tout l'espace, on s'y habitue
Et le bonheur s'efface pour qu'elle continue
Donne-moi ta peine, ta peine, ta peine
Tu sais j'en ferai des miettes, ta peine, ta peine
Je la jetterai à la mer, mon capitaine
On sera comme des enfants qui se souviennent
Pars, pars où ton cœur va bien
Pars mais surtout reviens
Tu peux poser ta main sur la mienne
On ira danser la valse des peines
Rien n'est fini entre nous
J'ai la force d'un fou
Et que crève ce diable que tu aimes
Il ne sait rien de ce que tu es
Pareil, pareil, c'est toujours pareil
Avec la peine
Elle prend tout l'espace, on s'y habitue
Et le bonheur s'efface pour qu'elle continue
Donne-moi ta peine, ta peine, ta peine
Tu sais j'en ferai des miettes, ta peine, ta peine
Je la jetterai à la mer, mon capitaine
On sera comme des enfants qui se souviennent
Ce sera plus pareil, pareil, pareil
Y'aura plus de peine à ton réveil
Et si c'était moi la magicienne
Qui guérit les enfants qui se souviennent
Ce sera plus pareil, pareil, pareil
Y'aura plus de peine à ton réveil
Et si c'était moi la magicienne
Qui guérit les enfants qui se souviennent
Jouw Verdriet
Draai, draai het wiel van de tijd
Van de tijd, ik heb er niet meer zoals vroeger
Vroeger dat ik van je hield en we verloren
Vroeger voordat het leven te kut werd
Blijf, blijf heel dicht bij mij
Ik heb je nodig
Jij die me als een tovenaar meeneemt
In een wereld waar niets meer hetzelfde is
Hetzelfde, hetzelfde, het is altijd hetzelfde
Met het verdriet
Het neemt alle ruimte in, we raken eraan gewend
En het geluk vervaagt zodat het kan doorgaan
Geef me je verdriet, je verdriet, je verdriet
Je weet dat ik er kruimels van maak, je verdriet, je verdriet
Ik gooi het in de zee, mijn kapitein
We zullen zijn als kinderen die zich herinneren
Ga, ga waar je hart goed voelt
Ga maar kom vooral terug
Je mag je hand op de mijne leggen
We gaan de wals van het verdriet dansen
Niets is voorbij tussen ons
Ik heb de kracht van een gek
En laat die duivel die je leuk vindt maar sterven
Hij weet niets van wie je bent
Hetzelfde, hetzelfde, het is altijd hetzelfde
Met het verdriet
Het neemt alle ruimte in, we raken eraan gewend
En het geluk vervaagt zodat het kan doorgaan
Geef me je verdriet, je verdriet, je verdriet
Je weet dat ik er kruimels van maak, je verdriet, je verdriet
Ik gooi het in de zee, mijn kapitein
We zullen zijn als kinderen die zich herinneren
Het zal niet meer hetzelfde zijn, hetzelfde, hetzelfde
Er zal geen verdriet meer zijn als je wakker wordt
En als ik de tovenares was
Die de kinderen geneest die zich herinneren
Het zal niet meer hetzelfde zijn, hetzelfde, hetzelfde
Er zal geen verdriet meer zijn als je wakker wordt
En als ik de tovenares was
Die de kinderen geneest die zich herinneren
Escrita por: Lara Fabian / Slimane