Vrijdag In Groningen
Ik schoof bij ze aan op mijn gemak
ze zaten samen bij't gebak
bestelde brood, een ei met spek
en hoorde half hun gesprek
zomaar een Vrijdag in Groningen op het station
waar de trein wacht op het perron
Ze zei: " Ik hou het niet meer uit"
Hij zei: 'Ons huwelijk is ingezakt"
Ze zei: "het was een goed besluit"
ik heb je koffers vast gepakt
zomaar een Vrijdag in Groningen op het station
waar Diana lustig roddelt over Ron
Als ik de kleine kamer neem
heb je nog ruimte voor jezelf
alleen zal ik er dan nog zijn
maar ik ben pas thuis om kwart voor elf
zomaar een Vrijdag in Groningen op het station
achter een moorkop schuilt de oma van Dion
Hij neemt haar hand, er vloeit een traan
de microfoonstem kondigt aan
op spoor 4 vertrekt een trein
moet over een uur in Assen zijn
zomaar een Vrijdag in Groningen op het station
waar trein wacht op de zon
vergenoegd eet men gebak
men roddelt overal rustig door
de ober klaagt:'och wat een vak"
zij fluistert nog wat in zijn oor
zomaar een Vrijdag in Groningen op het station
waar de mensen wachten op wat zon
Viernes en Groningen
Me uní a ellos con tranquilidad
estaban juntos junto al pastel
pidieron pan, un huevo con tocino
y escuché a medias su conversación
solo un viernes en Groningen en la estación
donde el tren espera en el andén
Ella dijo: 'No aguanto más'
Él dijo: 'Nuestro matrimonio se desplomó'
Ella dijo: 'fue una buena decisión'
y tomé tus maletas
solo un viernes en Groningen en la estación
donde Diana chismea alegremente sobre Ron
Si tomo la habitación pequeña
tendrás espacio para ti mismo
pero ¿estaré allí todavía?
pero solo llegaré a casa a las diez y cuarto
solo un viernes en Groningen en la estación
detrás de un pastel de chocolate se esconde la abuela de Dion
Él toma su mano, una lágrima cae
la voz del micrófono anuncia
en la vía 4 sale un tren
debe estar en Assen en una hora
solo un viernes en Groningen en la estación
donde el tren espera al sol
satisfechos comen pastel
chismean tranquilamente por todas partes
el camarero se queja: 'oh, qué trabajo'
ella susurra algo más en su oído
solo un viernes en Groningen en la estación
donde la gente espera un poco de sol