De stuiter
Ik had ook mijn zakje knikkers
Ik had wat anderen hadden
Een paar stuiters en verder die gewone van klei
Het was een van de eerste voorjaarsdagen
Ik had mijn kniekousen opgerold tot op mijn klompen
Ik was nog niet op school maar op het schoolplein werd na schooltijd geknikkerd
Het knikkerkuiltje was vlak bij een van de wortels van de grote beuk
We waren met z'n vijven
Toen iedereen, zoals altijd voordat we begonnen, zijn eigen knikkers vergeleek met die van de anderen gebeurde het
Een van de oudere jongens
Harm
Had de grootste en mooiste stuiter van allemaal
Als je hem tegen het licht hield veranderden de figuren binnenin ieder ogenblik van vorm en kleur
Ik mocht hem even vasthouden en zag dat alles wat ik ooit gedroomd of gehoopt had waarheid werd binnenin de stuiter
Ik moest hem hebben
Harm - zei ik - geef mij die stuiter
Nee - zei Harm
We knikkerden, maar Harm zette de stuiter niet in
Hij hield hem in zijn rechter broekzak en won van me
M'n knikkerzak was bijna leeg toen ik binnen moest komen
Die nacht woonde ik in een grote glazen stuiter
Ik rolde over de aarde
Het landschap om me heen veranderde de hele tijd
Ik danste over blauwe, groene en rooie draden die onder mijn voeten in elkaar overvloeiden
Ik stapte niet mis want het was mijn wereld, mijn huis
Ik moest hem hebben, de stuiter
De volgende dag ging ik na schooltijd weer naar het schoolplein
Het was miezerig weer en de beuk droop
Harm - zei ik - geef mij die stuiter
Nee - zei Harm
We knikkerden en ik verloor mijn laatste knikkers aan Harm
Toen ik binnengeroepen werd ging ik nog een keer naar hem toe
Laat hem nog eens zien - zei ik
Nee - zei Harm
De volgende dag kon ik niet meedoen want ik had geen knikkers meer
Ik stond tegen de beuk geleund te kijken
Drie dagen lang
De vierde dag kwam Harm over het schoolplein aangelopen
Een lange, rooie worm tussen zijn duim en wijsvinger
Doorschijnend kronkelend in de zon
Net toen ik met iedereen weg wou rennen bedacht ik me
Ik vloog op hem af en begon hem te slaan en te krabben
Met z'n ene hand hield hij de kronkelende worm vast
Met de andere probeerde hij me van zich af te duwen
Híer met die stuiter - schreeuwde ik - smeerlap, viezerik
De worm kronkelde voor m'n ogen
Nooit nooit - schreeuwde Harm- alleen (en zijn gezicht veranderde in dat van de here der heerscharen die zich bewust is van zijn almacht) alleen als je de worm opeet
Ik deed een stap achteruit
Het schoolplein draaide
Goed - zei ik
Harm lachte
Hij hield de worm boven m'n gezicht
Ik deed mijn ogen dicht en dacht:
Stuiter, wereld, huis, zon, draden van goud
En slikte de worm door
Toen ik mijn ogen opendeed was Harm witter dan ik
Geef op, die stuiter - zei ik
Hij gaf hem zonder een woord en liep weg
Achter de beuk gaf ik over
De worm leefde nog en verdween in het knikkerkuiltje
Ik liep naar huis en verstopte de stuiter op een geheime plaats
Ik heb nooit meer geknikkerd na die dag
Ook heb ik nog maar een keer bijna overgegeven
Dat was toen jij voor de grap een worm op mijn bord legde die je in je sla gevonden had
Ik heb hem niet opgegeten
Zo graag wou ik je niet
De stuiter
Yo también tenía mi bolsita de canicas
Tenía algunas que otros tenían
Un par de bolas de cristal y las normales de arcilla
Era uno de los primeros días de primavera
Tenía mis medias hasta las rodillas enrolladas en mis zuecos
Todavía no estaba en la escuela, pero en el patio se jugaba a las canicas después de clases
El hoyo de las canicas estaba cerca de una de las raíces del gran haya
Éramos cinco
Cuando todos, como siempre antes de empezar, comparaban sus propias canicas con las de los demás, sucedió
Uno de los chicos mayores
Harm
Tenía la más grande y hermosa bola de cristal de todas
Si la sostenías contra la luz, las figuras en su interior cambiaban de forma y color en cada momento
Me dejó sostenerla por un instante y vi que todo lo que alguna vez había soñado o esperado se hacía realidad dentro de la bola de cristal
Tenía que tenerla
Harm - le dije - dame esa bola de cristal
No - dijo Harm
Jugamos a las canicas, pero Harm no usó la bola de cristal
La guardó en su bolsillo derecho y me ganó
Mi bolsa de canicas estaba casi vacía cuando tuve que entrar
Esa noche viví dentro de una gran bola de cristal
Rodaba por la tierra
El paisaje a mi alrededor cambiaba constantemente
Saltaba sobre hilos azules, verdes y rojos que se entrelazaban bajo mis pies
No tropezaba porque era mi mundo, mi hogar
Tenía que tenerla, la bola de cristal
Al día siguiente, después de clases, volví al patio
El clima era gris y el haya goteaba
Harm - le dije - dame esa bola de cristal
No - dijo Harm
Jugamos a las canicas y perdí mis últimas canicas contra Harm
Cuando me llamaron para entrar, fui a verlo una vez más
Muéstramela de nuevo - le dije
No - dijo Harm
Al día siguiente no pude participar porque no tenía más canicas
Me quedé apoyado contra el haya observando
Tres días seguidos
El cuarto día, Harm se acercó caminando por el patio
Un gusano largo y rojo entre su pulgar e índice
Retorciéndose transparente bajo el sol
Justo cuando iba a correr con los demás, cambié de opinión
Me lancé sobre él y empecé a golpearlo y arañarlo
Con una mano sostenía el gusano retorciéndose
Con la otra intentaba apartarme
¡Dame esa bola de cristal! - grité - asqueroso, sucio
El gusano se retorcía frente a mis ojos
Nunca, nunca - gritó Harm - solo (y su rostro se transformó en el del Señor de los Ejércitos consciente de su poder) solo si te comes el gusano
Di un paso atrás
El patio giraba
Está bien - dije
Harm rió
Sostenía el gusano sobre mi rostro
Cerré los ojos y pensé:
Bola de cristal, mundo, hogar, sol, hilos de oro
Y me tragué el gusano
Cuando abrí los ojos, Harm estaba más pálido que yo
Ríndete, dame esa bola de cristal - dije
Me la dio sin decir una palabra y se fue
Detrás del haya vomité
El gusano seguía vivo y desapareció en el hoyo de las canicas
Caminé a casa y escondí la bola de cristal en un lugar secreto
Nunca más jugué a las canicas después de ese día
Solo casi vomité una vez más
Fue cuando, como broma, pusiste un gusano en mi plato que encontraste en tu ensalada
No me lo comí
No te quería tanto