Het huis
De rug naar de bergen
De ogen naar zee
Het hoofd in de zon en de regen
Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond
Houdt het de stormen tegen
Dat is het huis waar vogels ieder jaar
Onder het oude dak nieuwe nesten bouwen
Waar elke muur al zoveel heeft verduurd
Dat hij alleen maar vraagt om meer vertrouwen
De rug naar de bergen, de ogen naar zee
Tussen de klaverweiden
Overziet het het dal dat het hele jaar bloeit
Blijft het zijn armen spreiden
Dat is het huis waar vogels ieder jaar
Onder het dak beginnen aan hun leven
Dat is het huis dat ons meer ruimte geeft
Dan wij een leven lang aan and'ren geven
En waar ik ook ga of waar ik ook sta
Het huis zal m'n reisdoel wezen
Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond
Ach, laat het er altijd wezen
Dat huis, dat thuis, waarin ik alles won
Waarin ik ongemerkt zoveel heb verloren
Dat huis waarin ik toch opnieuw begon
Waarin ik ben gestorven en geboren
La casa
Con la espalda hacia las montañas
Los ojos hacia el mar
La cabeza bajo el sol y la lluvia
Con sus pies firmemente enraizados en la tierra desde hace siglos
Detiene las tormentas
Esa es la casa donde cada año los pájaros
Construyen nuevos nidos bajo el viejo techo
Donde cada pared ha resistido tanto
Que solo pide más confianza
Con la espalda hacia las montañas, los ojos hacia el mar
Entre los prados de trébol
Contempla el valle que florece todo el año
Continúa extendiendo sus brazos
Esa es la casa donde cada año los pájaros
Comienzan su vida bajo el techo
Esa es la casa que nos brinda más espacio
Que el que damos a otros durante toda una vida
Y donde quiera que vaya o donde quiera que esté
La casa será mi destino de viaje
Con sus pies firmemente enraizados en la tierra desde hace siglos
Oh, que siempre esté allí
Esa casa, ese hogar, donde lo gané todo
Donde sin darme cuenta he perdido tanto
Esa casa en la que comencé de nuevo
Donde he muerto y nacido de nuevo