Jeanine
Ach, Jeanine, er is iets fout gegaan
Iemand is te ver gegaan
Iemand heeft zich uitgeleefd
Waarmee hij jou te pakken heeft
Ogen als van Jeanne D'Arc
Kijken naar me op
Alsof ik iets veranderen kan
Aan jouw mislukte kop
En je lijf is veel te rond
Je staart die is te lang
En als je blaft weet iedereen
Jij bent ontzettend bang
Zo bang, Jeanine
Ach, Jeanine, wat is je aangedaan
Er zijn geen woorden voor
Als een duidelijke vergissing
Moet jij het leven door
Ogen als van Jeanne D'Arc
Kijken naar de grond
Als jij in de buurt komt
Van zo'n goedgelukte hond
Maar je oren zijn te klein
Je poten zijn te krom
En als je gromt weet iedereen
Jij bent ontzettend dom
Zo dom, Jeanine
Waarom, Jeanine, waarom
Zo lelijk, dik en krom
Neem m'n biefstuk
Neem m'n taart
En kwispel met je staart
Je moet eraan geloven
Ook al doet het nog zo'n pijn
Op deze droeve aarde
Moet er iets te lachen zijn
Daarom, Jeanine, daarom
Zo lelijk, dik en krom
En dat jij dat wezen moet
Zal zijn zoals het wezen moet
Aanvaard, Jeanine, aanvaard
Het gaat zoals het gaat
De wereld ziet haar martelaren
Altijd weer te laat
Jeanine
Ay, Jeanine, algo salió mal
Alguien se pasó de la raya
Alguien se descontroló
Y te ha agarrado
Ojos como los de Juana de Arco
Me miran
Como si pudiera cambiar algo
En tu desastroso rostro
Y tu cuerpo es demasiado redondo
Tu cola es demasiado larga
Y cuando ladras todos saben
Que estás terriblemente asustada
Tan asustada, Jeanine
Ay, Jeanine, qué te han hecho
No hay palabras
Como un claro error
Tienes que seguir viviendo
Ojos como los de Juana de Arco
Mirando al suelo
Cuando te acercas
A un perro tan bien logrado
Pero tus orejas son demasiado pequeñas
Tus patas son demasiado torcidas
Y cuando gruñes todos saben
Que eres terriblemente tonta
Tan tonta, Jeanine
Por qué, Jeanine, por qué
Tan fea, gorda y torcida
Toma mi filete
Toma mi pastel
Y mueve tu cola
Tienes que aceptarlo
Aunque duela tanto
En esta triste tierra
Debe haber algo de risa
Por eso, Jeanine, por eso
Tan fea, gorda y torcida
Y que tú debas ser ese ser
Será como debe ser
Acepta, Jeanine, acepta
Las cosas son como son
El mundo ve a sus mártires
Siempre demasiado tarde