395px

Telmo de Lima Dos Versos Freitas

Luiz Carlos Borges

Telmo de Lima Dos Versos Freitas

Um ser de barro que foi soprado
E fez o fogo da madeira que soprou
Tem o perfume de rosa e gado
Em cada quadra de cantiga que cantou

Telmo de Lima dos versos Freitas
Capim rasteiro que do nada se criou
Por missioneiro, ganhou o mundo
E por poeta e cantador nos encantou

Em cada verso, copla ou cantiga
Acende a chama em cada um que lhe escutar
E inaugura um tempo novo
Fogão que nunca, em tempo algum vai se apagar
E inaugura um tempo novo
Fogão que nunca, em tempo algum vai se apagar

O velho Telmo, beira de fogo
Um causo antigo, ronda em noite de luar
Um peito largo, galpão de abrigo
E uma viola sempre pronta pra chorar

Telmo caingangue, índio da terra
Telmo avoengo, temperado em tempo rude
Tamanha a alma, tamanho o canto
E um coração ainda repleto de inquietude
Tamanha a alma, tamanho o canto
E um coração ainda repleto de inquietude

Como eu queria, meu menestrel
A maestria com que tranças a canções
Alma guasqueira, que tu desquinas
Tento por tento na lonca das emoções

Homem gaúcho, aura e semblante
Bota e bombacha, mate amargo e tradição
Telmo de Lima dos versos Freitas
Com mãos de mago tira sons do coração
Telmo de Lima dos versos Freitas
Com mãos de mago tira sons do coração

O velho Telmo, beira de fogo
Um causo antigo, ronda em noite de luar
Um peito largo, galpão de abrigo
E uma viola sempre pronta pra chorar

Telmo caingangue, índio da terra
Telmo avoengo, temperado em tempo rude
Tamanha a alma, tamanho o canto
E um coração ainda repleto de inquietude
Tamanha a alma, tamanho o canto
E um coração ainda repleto de inquietude
E um coração ainda repleto de inquietude
E um coração ainda repleto de inquietude
E um coração ainda repleto de inquietude

Telmo de Lima Dos Versos Freitas

Un ser de barro que fue soplado
Y encendió el fuego de la madera que sopló
Tiene el perfume de rosa y ganado
En cada estrofa de canción que cantó

Telmo de Lima de los versos Freitas
Pasto rastrero que de la nada se creó
Por misionero, conquistó el mundo
Y como poeta y cantor nos encantó

En cada verso, copla o canción
Enciende la llama en cada uno que lo escucha
E inaugura un tiempo nuevo
Fogón que nunca, en ningún momento se apagará
E inaugura un tiempo nuevo
Fogón que nunca, en ningún momento se apagará

El viejo Telmo, al borde del fuego
Una historia antigua, ronda en la noche de luna llena
Un pecho ancho, galpón de refugio
Y una guitarra siempre lista para llorar

Telmo caingangue, indio de la tierra
Telmo ancestral, templado en tiempos rudos
Tan grande el alma, tan grande el canto
Y un corazón aún lleno de inquietud
Tan grande el alma, tan grande el canto
Y un corazón aún lleno de inquietud

Cómo quisiera, mi juglar
La maestría con la que entrelazas las canciones
Alma gaucha, que tú desatas
Intento por intento en la lucha de las emociones

Hombre gaúcho, aura y semblante
Bota y bombacha, mate amargo y tradición
Telmo de Lima de los versos Freitas
Con manos de mago saca sonidos del corazón
Telmo de Lima de los versos Freitas
Con manos de mago saca sonidos del corazón

El viejo Telmo, al borde del fuego
Una historia antigua, ronda en la noche de luna llena
Un pecho ancho, galpón de refugio
Y una guitarra siempre lista para llorar

Telmo caingangue, indio de la tierra
Telmo ancestral, templado en tiempos rudos
Tan grande el alma, tan grande el canto
Y un corazón aún lleno de inquietud
Tan grande el alma, tan grande el canto
Y un corazón aún lleno de inquietud
Y un corazón aún lleno de inquietud
Y un corazón aún lleno de inquietud
Y un corazón aún lleno de inquietud

Escrita por: Luiz Carlos Borges