395px

Geboren in Verdriet en Gekleed in Teleurstellingen

Maustetytöt

Syntynyt Suruun Ja Puettu Pettymyksin

pannussa homeinen kahvi
ja lattialla astia
sade huuhtoo ikkunoita
eipä tarvitse niitä itse pestä
ei mikään enää lähtemästä estä

mut oon kuin betoniin valettu polviin saakka
seläs näkymätön tuhat kiloinen taakka
vaik edessä ois enää yksi rasti
en tiedä jaksanko hautaan asti

olen vankina täällä ikuisesti
myös hautausmaata kiertävät aidat
kun päättyisi viimein maallinen pesti
mut syvempään kuitenkin maahan vain kaivat
pidän sinusta mutten itseäni siedä
en tarvitse muita, sinusta en tiedä
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden

kesäkengät ja liian suuri huppari
pakkasessa lähikauppaan
vain muutaman kaljan jälleen noudan
jos lisää tarvin, niin hyvin joudan uudelleen

kun muutoin kuitenkin vain lähinnä makaan
en kotoa poistu syyttä ainakaan
unohtakaa minut, tahdon olla yksin
synnyin suruun ja minut puettiin pettymyksin

olen vankina täällä ikuisesti
myös hautausmaata kiertävät aidat
kun päättyisi viimein maallinen pesti
mut syvempään kuitenkin maahan vain kaivat
pidän sinusta mutten itseäni siedä
en tarvitse muita, sinusta en tiedä
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden

olen vankina täällä ikuisesti
myös hautausmaata kiertävät aidat
kun päättyisi viimein maallinen pesti
mut syvempään kuitenkin maahan vain kaivat
pidän sinusta mutten itseäni siedä
en tarvitse muita, sinusta en tiedä
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden

myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden

Geboren in Verdriet en Gekleed in Teleurstellingen

verroest koffie in de pan
en een bakje op de vloer
regen wast de ramen schoon
hoef ze zelf niet meer te doen
niks houdt me meer tegen om te gaan

maar ik voel me als een knie in beton gegoten
op mijn rug een onzichtbare last van duizend kilo
ook al is er nog maar één kruis voor me
weet niet of ik het volhoud tot aan mijn graf

ik ben hier voor altijd gevangen
ook de hekken rond de begraafplaats
wanneer eindigt eindelijk deze aardse taak
maar dieper in de grond blijf je graven
ik hou van jou maar kan mezelf niet verdragen
ik heb niemand nodig, van jou weet ik niet
ik geef het toe als ik ga
ik doe het alleen voor mezelf

zomer schoenen en een te grote hoodie
in de kou naar de buurtwinkel
haal weer maar een paar biertjes
als ik meer nodig heb, kan ik het makkelijk opnieuw doen

want anders lig ik gewoon maar te liggen
ik verlaat het huis niet zonder reden
vergeet me maar, ik wil alleen zijn
ik ben geboren in verdriet en gekleed in teleurstellingen

ik ben hier voor altijd gevangen
ook de hekken rond de begraafplaats
wanneer eindigt eindelijk deze aardse taak
maar dieper in de grond blijf je graven
ik hou van jou maar kan mezelf niet verdragen
ik heb niemand nodig, van jou weet ik niet
ik geef het toe als ik ga
ik doe het alleen voor mezelf

ik ben hier voor altijd gevangen
ook de hekken rond de begraafplaats
wanneer eindigt eindelijk deze aardse taak
maar dieper in de grond blijf je graven
ik hou van jou maar kan mezelf niet verdragen
ik heb niemand nodig, van jou weet ik niet
ik geef het toe als ik ga
ik doe het alleen voor mezelf

ik geef het toe als ik ga
ik doe het alleen voor mezelf

Escrita por: Kaisa Karjalainen / Anna Karjalainen