395px

Lobos en ropa de gente

Mokoma

Sudet ihmisten vaatteissa

Käteni vapisevat hiljaa
Hautaan niihin kasvoni
Pellolla vierasta on viljaa
Ei kelpaa leivän juureksi
Se maahan poljetaan
Koitan nostaa tähkäpäätä
Sillä juurtua en voi
En enää odottaa voi täältä
Mitään parempaa vaan pois
On pakko lähteä

refrain:
Kuinka kauan vielä täytyy
Kuinka kauan vielä täytyy taivaltaa
Ennen kuin päivät täällä täyttyy
Ei liene toisistamme toista tukemaan

Metsän varjo täyttää pellon
Kuu kutsuu leikkiin petoja
He ovat teroittaneet seipäät
Ne käyvät suden hampaista
Eivät säästä minua

refrain

Ei ole mitään aikaa, ei ole mitään paikkaa
Ei ole mitään tilaa missä rakentaa
Susi ihmisessä on herättyään loputon
Eikä ihmistä voi koskaan rakastaa
Ei susi ihmistä voi koskaan rakastaa

Lobos en ropa de gente

Mis manos tiemblan suavemente
Mis rostros entierran
En el campo hay cultivos extraños
No sirven para hacer pan
Se pisotean en la tierra
Intento levantar las espigas
Pero no puedo arraigar
Ya no puedo esperar nada mejor aquí
Solo quiero irme
Es necesario partir

Estribillo:
¿Cuánto tiempo más debo
¿Cuánto tiempo más debo viajar
Antes de que los días se llenen aquí
No parece que uno pueda apoyar al otro

La sombra del bosque llena el campo
La luna llama a jugar a las bestias
Han afilado las estacas
Van por los dientes del lobo
No me perdonan

Estribillo

No hay tiempo, no hay lugar
No hay espacio para construir
El lobo en el ser humano es interminable
Y nunca se puede amar a un humano
El lobo nunca puede amar a un humano

Escrita por: