De grote sterfscene
Een dolk doorklieft mijn ribbenkast
De dolk van een verrader
Dit is een laffe vadermoord
En helaas ben ik de vader
Het kwam van achteren op mij af
Mijn trouweloze zoon
En stootte met een laffe stoot
Zijn vader en de troon
Het staal drong in mijn zachte rug
En werd door niets gestuit
De punt van achteren erin
En van voren er weer uit
Toen klonk zijn akelige lach
En hij vluchtte ijlings heen
En met de kille adem van de dood
Liet hij mij hier alleen
De grote sterscene begint
En ik voel mij al wat zwakjes
Dus mensen: even geen gehoest
En geen gekraak met zakjes
Een dolk doorklieft mijn ribbenkasat
Het bloed dat spuit eruit
Maar ik houd nog aan het leven vast
En geef nog goed geluid
De schrijver heeft voor het doodgaan hier
Zes bladzijden gevuld
Dus blijf maar zitten waar je zit
Ik ben nog lang niet uitgeluld
Ik draai mijn rug nu naar de zaal
En krimp een beetje in
Dit ziet er belazerd uit
Maar het is pas het begin
Ik wankel, ik roep S.O.S
En zoek wanhopig steun
Ik dreig te vallen, richt mij weer op
Met kermen en gekreun
Dan ga ik naar de andere kant
Dit wordt mijn laatste gang
Maar nondeju, dat klereding
Die mantel is te lang
Ik struikel elke avond hier
Steeds op dezelfde plek
De vrouw die dit ontworpen heeft
Dat mens dat lijkt wel gek
Dan zak ik langzaam in elkaar
Verblind en op de tast
En vader denkt: Het stuk is uit
Ik haal de jassen vast
Nee, vader! Dat gaat zo maar niet
Blijf potverdomme hier
En zítten, want er komt nog meer
Ik leef nog een kwartier
Familie, priesters, edelen
Die komen aangerend
Met hele hordes treurend volk
Het wordt nog gezellig op het end
Zij krijgen allemaal een beurt
Voor elk een laatste woord
En al breekt mijn stem en floerst mijn oog
Ik ouwehoer maar voort
Wij naderen nu het einde
En het ademen gaat zwaar
Maar ik heb nog tien minuten
Ik ben nog steeds niet klaar
Er moet nog wat geregeld
Ik moet mijn erfenis nog kwijt
Maar we spelen ondertussen wel
Ruim in blessuretijd
De kring van mijn getrouwen
Die rond mijn sterven staat
Weet - hangend aan mijn lippen
Dat er nog iets komen gaat
Want geen vorst op deze wereld
Die weet hoe of het hoort
Verlaat dit ondermaanse
Zonder een laatste woord
Een laatste mooie volzin
Een opdracht aan het land
Een tekst voor de agenda's
Een spreuk voor aan de wand
Een laatste woord van wijsheid
Een woord van man tot man
Een slotwoord voor de mensheid
En hier komt dat slotwoord dan
Dat wereldwijd gezegde
Voor het citatenboek
'Pastis, c'est mourir un peu'
En langzaam zakt het doek
Ho jongens, wacht nog even
Ik met mijn stomme kop
Ik ben nog iets vergeten
Kom, haal dat doek weer op
Wanneer u deze voorstelling
Tot uw genoegen vindt
Aan de uitgang wordt gecollecteerd
Voor mijn weduwe en kind
En als u denkt: Wat prachtig
En u roept: Bis, meneer
Dan sterf ik met genoegen
Voor u een tweede keer
La gran escena de la muerte
Una daga corta mi caja torácica
La daga de un traidor
Esta es una paternidad cobarde
Y desafortunadamente, yo soy el padre
Se me acercó por detrás
Mi hijo infiel
Y golpeado con un cobarde tropezó
Su padre y el trono
El acero penetró en mi suave espalda
Y fue tropezado por nada
La punta de atrás en
Y desde el frente hacia fuera de nuevo
Entonces sonó su sonrisa desagradable
Y huyó
Y con el aliento frío de la muerte
Me dejó aquí solo
Comienza la escena de la gran estrella
Y me siento un poco débil
Así que la gente: no toser
Y sin crepitar con bolsas
Una daga corta mi costilla benkasat
La sangre que sale
Pero aún me aferré a la vida
Y dar buen sonido
El escritor tiene para morir aquí
Seis páginas rellenas
Así que siéntate donde te sientas
Todavía estoy lejos de ser explicado
Me doy la espalda al pasillo ahora
Y la contracción un poco en
Esto parece arruinado
Pero es sólo el principio
Me asombra, llamo S.O.S
Y buscar desesperadamente apoyo
Amenazo con caer, concéntrate en
Con gemidos y gemidos
Luego voy al otro lado
Este va a ser mi último curso
Pero nondeju, que ropa
Esa capa es demasiado larga
Me tropiezo aquí todas las noches
Siempre en el mismo lugar
La mujer que diseñó este
Ese hombre que parece loco
Luego me desplomé lentamente
Cegado y en el tacto
Y papá piensa: La pieza está fuera
Traeré los abrigos
No, padre, eso no es así
Quédate aquí
Y lo son, porque habrá más
Vivo otro cuarto de hora
Familia, sacerdotes, nobles
Vienen corriendo
Con hordas enteras de gente afligida
Todavía será acogedor al final
Todos tienen un turno
Para cada una una de las últimas palabras
Y aunque mi voz se rompe y mi ojo teme
yo viejo prostituta pero en
Nos estamos acercando al final
Y la respiración se pone pesada
Pero todavía tengo diez minutos
Todavía no estoy listo
Tiene que haber algo arreglado
Todavía tengo que perder mi herencia
Pero jugamos mientras tanto
Tiempo de lesión superior
El círculo de mis fieles
¿Quién se detiene alrededor de mi muerte?
Saber - colgando de mis labios
Que hay algo por venir
Porque ningún príncipe en este mundo
Quién sabe cómo o debería ser
Deja a este subordinado
Sin una última palabra
Una última frase hermosa
Una asignación a la tierra
Un texto para los calendarios
Un hechizo para la pared
Una última palabra de sabiduría
Una palabra de hombre a hombre
Una palabra final para la humanidad
Y aquí viene la palabra final entonces
Ese proverbio mundial
Para el libro de citas
Pastis, c'est mourir un peu'
Y lentamente el lienzo se hunde
Chicos, esperen un minuto
Yo con mi estúpida cabeza
Olvidé algo más
Vamos, vuelve a ponértela
Cuando se utiliza este rendimiento
Para su placer, encontrará
En la salida se recoge
Por mi viuda y mi hijo
Y si usted piensa: Qué maravilloso
Y usted llama: Bis, señor
Entonces muero con placer
Para ti una segunda vez