Fósforo
Se eu não viver disso eu me mato, ele disse
Depois de um desabafo, ele foi
Eu fiquei preocupado, mas não disse
Bolei outro tabaco, fui pra luta
Hoje sedi pros meus vícios
Entrei na própria carapuça
O Inconsciente e seus vestígios
Meus amigos na labuta
Sonhos mocados na gruta
Isso é só um prefácio
Não quero entrar na disputa
Não gosto de nada que é fácil
Aqui o buraco é mais embaixo, mano
Não nos coloque em caixas
Neguinho valoriza os cachos
Neguinha vai dar tudo certo
Nem tudo que cabe encaixa mas
Tudo que força, uma hora quebra
E assim voltamos a mesma moeda
Quem muito releva se leva
Quem muito se expõe impõe e
Quem muito se opõe leva pedra
Por isso tá tudo uma merda
Situações que a vista alaga
Lições que a vida nos prega
Ambições que condizem com pragas
Situações que me parecem cegas
E assim segue a nossa saga
Quem dispara a flecha explana a sua posição
A razão nem sempre tem razão
Coração não se usa com todos, foi o que eu disse
Mais uma das minhas tentativas de escapar disso aqui
A me distrair pra não destruir o que desconstrui
Mas não consegui
E me deparei com aquele que sou
E me comparei com aquilo que era
Fui injusto no meu julgamento
Eu lamento por ser tão confuso
Que pra mim é só meu raciocínio
Sem domínio, mas, com meu movimento
Tudo aqui parece correr lento
É que, tá perto é longe de tá dentro
Penso
Se eu tivesse morrido naquele enquadro
Ou se eu entrasse no carro do mano breaco, que jurava que era boleia
Ou ramelado no dia que eu tinha a responsa de subir no palco
O que hoje eu seria?
O futuro é coisa séria
Histeria coletiva quando se toca no assunto
Se a fé move montanhas, então imagine pessoas
Mas precisamos de força, então sedemos a crença
E no fim ficamos juntos
Quem sabe compensa
Toda tribo tem sua lista de regras
Pré requisitos e suas sentenças
Então não ache que a sua é só coincidência
Vítimas da circunstância, Filhos da inexperiência
Pai da devota arrogância, ou da suposta inocência (ou da suposta inocência)
Curvas que alteram o destino do acaso
Todo trauma voltaremos a infância
Distância e descaso
Limites e destroços
Se é tudo nosso, me diz o que é meu?
Ou melhor, me diz o que é seu?
Mas o que literalmente é seu
Não o que a grana te deu
Nem pessoas e nem Deus
Não há novos homens se existem velhos inimigos
Fui claro, Mas interpretado errado
Cada janela é uma vista, eu sei
Mas mesmo barco é o caralho
Deixaram rastros e nos colocaram signos
Não que eu acredite em astros, Aprecio a força de símbolos
Não reparo em semáforos porque eu não tenho um carro
Mas como fumo cigarro reparo na ponta do fósforo
Não acho que viemos do barro
Quem evita a colisão, colide consigo quando a luz não bate
Segundo equinócio
Maturidade, entendo a sua motivação
Mas entenda minha simplicidade, ou viveremos nessa frustração
Lucifer
Als ik hier niet van leef, dan maak ik een einde aan mijn leven, zei hij
Na een uitbarsting, ging hij weg
Ik maakte me zorgen, maar zei niets
Rolde een andere sigaret, ging de strijd aan
Vandaag ben ik gezwicht voor mijn verslavingen
Ik ben in mijn eigen valstrik getrapt
Het Onbewuste en zijn sporen
Mijn vrienden in de strijd
Dromen verstopt in de grot
Dit is slechts een inleiding
Ik wil niet in de strijd komen
Ik hou niet van alles wat makkelijk is
Hier is de situatie serieuzer, maat
Stop ons niet in hokjes
De jongen waardeert de krullen
Het meisje komt er wel
Niet alles wat past, past, maar
Alles wat je forceert, breekt op een gegeven moment
En zo komen we weer op hetzelfde punt
Wie veel negeert, wordt genegeerd
Wie zich te veel blootstelt, legt zijn positie bloot en
Wie zich te veel verzet, krijgt stenen
Daarom is alles een puinhoop
Situaties die het zicht belemmeren
Lessen die het leven ons leert
Ambities die overeenkomen met plagen
Situaties die me blind lijken
En zo gaat onze saga verder
Wie de pijl afschiet, legt zijn positie bloot
De reden heeft niet altijd gelijk
Het hart gebruik je niet voor iedereen, dat zei ik
Weer een van mijn pogingen om hieraan te ontsnappen
Me af te leiden om niet te vernietigen wat ik heb afgebroken
Maar het lukte me niet
En ik kwam oog in oog te staan met wie ik ben
En vergeleek me met wie ik was
Ik was onrechtvaardig in mijn oordeel
Het spijt me dat ik zo verwarrend ben
Voor mij is het alleen mijn redenatie
Zonder controle, maar met mijn beweging
Alles hier lijkt langzaam te gaan
Het is dat dichtbij, ver weg is van binnen zijn
Ik denk na
Als ik in die situatie was gestorven
Of als ik in de auto van die gast was gestapt, die zwoer dat het een lift was
Of verknald op de dag dat ik de verantwoordelijkheid had om op het podium te staan
Wat zou ik nu zijn?
De toekomst is serieus
Collectieve hysterie als het onderwerp ter sprake komt
Als geloof bergen verzet, stel je dan mensen voor
Maar we hebben kracht nodig, dus geven we ons over aan geloof
En uiteindelijk zijn we samen
Wie weet compenseert het
Elke stam heeft zijn lijst met regels
Vereisten en zijn vonnissen
Dus denk niet dat de jouwe toeval is
Slachtoffers van de omstandigheden, kinderen van onervarenheid
Vader van de vrome arrogantie, of van de vermeende onschuld (of van de vermeende onschuld)
Bochten die het lot van toeval veranderen
Elke trauma brengt ons terug naar de kindertijd
Afstand en verwaarlozing
Grenzen en puin
Als het allemaal van ons is, vertel me dan wat van mij is?
Of beter, vertel me wat van jou is?
Maar wat letterlijk van jou is
Niet wat het geld je heeft gegeven
Niet mensen en niet God
Er zijn geen nieuwe mannen als er oude vijanden zijn
Ik was duidelijk, maar verkeerd geïnterpreteerd
Elke raam is een uitzicht, dat weet ik
Maar dezelfde boot is de hel
Ze lieten sporen achter en gaven ons tekens
Niet dat ik in sterren geloof, ik waardeer de kracht van symbolen
Ik let niet op verkeerslichten omdat ik geen auto heb
Maar terwijl ik sigaretten rook, let ik op de punt van de lucifer
Ik geloof niet dat we uit klei komen
Wie de botsing vermijdt, botst met zichzelf als het licht niet schijnt
Volgens de equinox
Volwassenheid, ik begrijp je motivatie
Maar begrijp mijn eenvoud, anders leven we in deze frustratie