Zoals De Gieren
Zoals de gieren vallen journalisten aan
De oorlog, de honger en de dood
Zoals de gieren uiterlijk onaangedaan
Voor hun voortbestaan, hun leven en hun brood
Met een camera, een perskaart op hun pet
En de telefoon, de fax en internet
Zo zijn de gieren voor ons abonnement
Zij zijn de gieren en wij de consument
Wij consumeren, dat is niet altijd aangenaam
Wil de oorlog, de honger en de dood
En concluderen vlak voordat we slapen gaan
En te gapen staan, de wereld is te groot
Staan dan in ochtendjas, op sloffen aan het front
En kijken slaperig op ons gemak in het rond
Daar liggen lijken waar wij als consument
Daar staan te kijken zoals wij zijn gewend
Wij zijn de kijkers, uiterlijk onaangedaan
Zien de oorlog, de honger en de dood
De vergelijkers, deze helft in Dreft gedaan
Langs de zijlijn staan maakt niemand deelgenoot
En die reporter die ons ooggetuige maakt
Voelt aan zijn water dat zijn werk ons niet meer raakt
Want het journaille draagt zonder nieuw idee
Zonder trouvaille slechts water naar de zee
Met een camera, een perskaart op hun pet
En de telefoon, de fax en internet
Zonder trouvaille, ja zonder nieuw idee
Draagt het journaille slechts water naar de zee
De wereld is te groot
Como los buitres
Como los buitres atacan a los periodistas
La guerra, el hambre y la muerte
Como los buitres, aparentemente imperturbables
Por su supervivencia, su vida y su pan
Con una cámara, una credencial de prensa en su gorra
Y el teléfono, el fax y el internet
Así son los buitres para nuestra suscripción
Ellos son los buitres y nosotros los consumidores
Consumimos, no siempre es agradable
Queremos la guerra, el hambre y la muerte
Y concluimos justo antes de irnos a dormir
Y bostezamos, el mundo es demasiado grande
Estamos en bata, con pantuflas en el frente
Y miramos adormilados a nuestro alrededor
Allí yacen cadáveres donde nosotros, como consumidores
Estamos mirando como estamos acostumbrados
Somos los espectadores, aparentemente imperturbables
Vemos la guerra, el hambre y la muerte
Los comparadores, esta mitad en detergente
Permanecer en la línea lateral no hace a nadie partícipe
Y ese reportero que nos hace testigos
Siente en sus huesos que su trabajo ya no nos afecta
Porque la prensa lleva sin nuevas ideas
Sin hallazgos, solo agua al mar
Con una cámara, una credencial de prensa en su gorra
Y el teléfono, el fax y el internet
Sin hallazgos, sí, sin nuevas ideas
La prensa solo lleva agua al mar
El mundo es demasiado grande