Ghost
Désormais plus rien n'a d'importance
Désormais tout ça n'a plus de sens
Le vide s'est insinué dans ces corps usés
Il a laissé filer les visions d'avenir
Qu'à tort on avait laissé germer
Forts de croire en ces chemins tracés.
Mais le vide est comme un fantôme venu me hanter
Et froidement a tué les visions d'avenir.
Le vide est comme un fantôme venu me hanter
À chaque instant ce fantôme vient m'enlacer.
Et lorsque lassé de me débattre je cèderai enfin,
Comme un démon venu des ombres il m'emportera au loin;
Laissant derrière lui le trouble mais la paix au loin
Car ce vide a chassé les peurs de vivre.
Spook
Voortaan heeft niets meer betekenis
Voortaan heeft dit alles geen zin meer
De leegte heeft zich genesteld in deze versleten lichamen
Het heeft de toekomstvisies laten vervagen
Die we ten onrechte hadden laten groeien
Sterk in de overtuiging van deze uitgestippelde paden.
Maar de leegte is als een spook dat me komt achtervolgen
En heeft koud de toekomstvisies gedood.
De leegte is als een spook dat me komt achtervolgen
Bij elk moment komt dat spook me omhelzen.
En wanneer ik moe ben van het vechten en eindelijk zal toegeven,
Zal het als een demon uit de schaduwen me ver wegvoeren;
Achterlatend de onrust maar de vrede in de verte
Want deze leegte heeft de angsten om te leven verdreven.