Sleipnir
Reiðskjótinn okkar er reisulegt hross,
Runnin úr ásgarðI er hann.
Skjannhvítt faxið er skínandi foss,
Hann skeiðar við reiðar.
Áttfættur fákurinn æðir um jörð,
Alföður hnarreistur ber hann.
Hermanni verða þá hæðir og börð
Og heiðar vel greiðar.
Og hann mun mig bera á baki sér,
Við berumst um vegi sem enginn fer.
Klárinn er þýður og kræfur og stór,
Krafturinn tekur fram vonum.
Gáir þó að sér, er gæfur og rór,
Um gjótur er fljótur.
Aldrei hann sligast og engan hann slær,
Sleipnir er nafnið á honum.
Alls enginn fjandmaður sitja hann fær,
Hans fótur er skjótur.
Nú fljúgum við léttir um loftin blá,
Hve landið er fagurt og margt að sjá.
Hann viljugur ber mig á baki sér,
Við brynhildur förum hvar enginn fer.
Ríða, rokka, róta, reiða,
Líða, lokka, ljóta leiða.
Blíða, brokka, blóta breiða,
Skríða, skokka, skjóta skeiða.
Skeiða, skokka, skríða,
Breiða blóta, brokka, bíða.
Leiða ljóta, lokka, líða,
Reiða, róta, rokka, ríða.
Ríða um slóða og róta hvern metra,
Líða með góðum, ljóta skal betra.
Bíða uns slotar og blóta við eldinn,
Skríða í hnakk fararskjóta á kveldin.
Skeiða á klárnum og skokka um heima.
Breiða út faðminn og brokka og dreyma,
Leiða þá sáru og lokka svo fjendur,
Reiða loks stúlku og rokka um lendur.
Sleipnir
Nuestro caballo de rápida carrera es majestuoso,
Corriendo desde Ásgard es él.
Su melena blanca brilla como una cascada,
Él cabalga con orgullo.
El astuto corcel galopa por la tierra,
El Padre de Todos lo monta con orgullo.
Las colinas y los campos se vuelven guerreros
Y las llanuras se despejan.
Y él me llevará sobre su espalda,
Luchamos en caminos que nadie recorre.
El corcel es fuerte, exigente y grande,
Su fuerza resalta las esperanzas.
Aunque se muestre tranquilo y reme,
Es rápido sobre los ríos.
Nunca se cansa y a nadie golpea,
Sleipnir es su nombre.
Ningún enemigo lo puede vencer,
Su paso es veloz.
Ahora volamos ligeros por los cielos azules,
Qué hermosa es la tierra y cuánto hay por ver.
Él, dispuesto, me lleva sobre su espalda,
Con Brynhildur vamos a donde nadie va.
Cabalgamos, nos balanceamos, exploramos, montamos,
Pasamos, atraemos, seguimos caminos feos.
Amables, molestamos, sacrificamos lo ancho,
Arrastramos, saltamos, aceleramos la carrera.
Aceleramos, saltamos, arrastramos,
Lo ancho sacrificamos, molestamos, esperamos.
Caminos feos, atraemos, pasamos,
Montamos, exploramos, nos balanceamos, cabalgamos.
Cabalgamos por senderos y exploramos cada metro,
Viajamos con los buenos, lo feo será mejor.
Esperamos hasta que oscurece y sacrificamos junto al fuego,
Arrastramos la fatiga del viaje rápido por la noche.
Corremos en los claros y saltamos por los hogares,
Extendemos los brazos y soñamos,
Guiamos a los heridos y atraemos a los enemigos,
Finalmente cabalgamos con la chica y nos balanceamos en los campos.