Caramel
Count me out like sovereigns
Payback for the good times
Right foot in the roses
Left foot on a landmine
I'm not gonna be there
Tripping on the grapevine
They can sing the words while I cry into the bassline
Wear me out like Prada
Devil in my detail
I swear it's getting harder
Even just to exhale
Backed up into corners
Bitter in the lens
I'm sick of tryna hide it every time they take mine
So stick to me
Stick to me like caramel
Walk beside me
Till you feel nothing as well
They ask me
Is it going good in the garden?
Say: I'm lost, but I beg no pardon
Up on the dice, but low on the cards
I try not to talk about how it's harder now
Can I get a mirror side-stage?
Looking sideways at my own visage, getting worse
Every time they try to shout my real name just to get a rise from me
Acting like I'm never stressed out by the hearsay
I guess that's what I get for tryna hide in the limelight
Guess that's what I get for having 20/20 hindsight
Everybody wants eyes on 'em
I just wanna hear you sing that top line
And if you don't think I mean it, then I understand
But I'm still glad you came, so let me see those hands
So stick to me
Stick to me like caramel
Walk beside me
Till you feel nothing as well
I'm falling free
Of the final parallel
The sweetest dreams are bitter, but there's no one left to tell
Too young to get bitter over it all
Too old to retaliate like before
Too blessed to be called ungrateful, I know
So I'll keep dancing along to the rhythm
This stage is a prison (too young to get bitter)
A beautiful nightmare (over it all)
A war of attrition (too old to retaliate)
I'll take what I'm given (like before)
The deepest incisions (too blessed to be called)
I thought I got better (ungrateful, I know)
But maybe I didn't
(In these days of days) tell me, did I give you what you came for?
(I wish it all away) terrified to answer my own front door
(I thought things had changed) missing my wings in a realm of angels
(But everything's the same)
So I'll keep dancing along to the rhythm
This stage is a prison, a beautiful nightmare
A war of attrition, I'll take what I'm given
The deepest incisions, I thought I got better
But maybe I didn't
Caramel
Tel me niet af zoals koninkrijken
Terugbetaling voor de goede tijden
Rechtervoet in de rozen
Linkervoet op een mijn
Ik ga daar niet zijn
Struikelend over de druiven
Zij kunnen de woorden zingen terwijl ik in de baslijn huil
Verslijt me zoals Prada
Demon in mijn details
Ik zweer dat het moeilijker wordt
Zelfs om gewoon uit te ademen
In hoeken gedreven
Bitter in de lens
Ik ben het zat om het elke keer te verbergen als zij de mijne nemen
Dus blijf bij me
Blijf bij me zoals caramel
Loop naast me
Tot je ook niets meer voelt
Ze vragen me
Gaat het goed in de tuin?
Zeg: Ik ben verloren, maar ik vraag geen pardon
Hoog op de dobbelstenen, maar laag op de kaarten
Ik probeer niet te praten over hoe het nu moeilijker is
Kan ik een spiegel backstage krijgen?
Zij kijken schuin naar mijn eigen gezicht, het wordt erger
Elke keer als zij proberen mijn echte naam te schreeuwen om een reactie van mij te krijgen
Doen alsof ik nooit gestrest ben door het geroddel
Ik denk dat ik dat krijg voor het proberen te verbergen in de schijnwerpers
Denk dat ik dat krijg voor het hebben van 20/20 terugblik
Iedereen wil ogen op hen
Ik wil gewoon horen dat je die toplijn zingt
En als je niet denkt dat ik het meen, dan begrijp ik het
Maar ik ben nog steeds blij dat je kwam, dus laat me die handen zien
Dus blijf bij me
Blijf bij me zoals caramel
Loop naast me
Tot je ook niets meer voelt
Ik val vrij
Van de laatste parallel
De zoetste dromen zijn bitter, maar er is niemand meer om het te vertellen
Te jong om er bitter over te worden
Te oud om terug te slaan zoals voorheen
Te gezegend om ontevreden genoemd te worden, dat weet ik
Dus blijf ik dansen op de ritme
Dit podium is een gevangenis (te jong om er bitter over te worden)
Een mooie nachtmerrie (over alles)
Een uitputtingsoorlog (te oud om terug te slaan)
Ik neem wat ik krijg (zoals voorheen)
De diepste sneden (te gezegend om ontevreden genoemd te worden)
Ik dacht dat ik beter was (ontevreden, dat weet ik)
Maar misschien was ik dat niet
(In deze dagen van dagen) vertel me, gaf ik je wat je kwam halen?
(Ik wou dat alles weg was) doodsbang om mijn eigen voordeur te openen
(Ik dacht dat dingen veranderd waren) mijn vleugels missen in een rijk van engelen
(Maar alles is hetzelfde)
Dus blijf ik dansen op de ritme
Dit podium is een gevangenis, een mooie nachtmerrie
Een uitputtingsoorlog, ik neem wat ik krijg
De diepste sneden, ik dacht dat ik beter was
Maar misschien was ik dat niet