Hallo - adjø
Så rart å møtes itte flere år.
Et "kossen har du det" og "takk det går".
I farten får eg ikkje sagt deg mer,
men lese fort ditt ansikt og ditt hår-
Der går så mange frammamde omkring.
Men eg ser ingen. Der fins ingenting
i nåken små sekunder, bara du. Det streife
hjerta så ein fuglaving.
Så fort og flyktig. Brått e alt forbi,
og me går kver te vårt. Men kanskje i
det korta møtet myldra tusen ord
så visst va unødvendige å gi.
I mellom mennesker som oss, som sto
så nær kverandre eingong, går ei bro
fra kyst til kyst, usynlig over sjø som binde
dei te ett om dei e to.
Hola - adiós
Tan extraño encontrarnos después de varios años.
Un '¿cómo estás?' y un 'gracias, bien'.
De prisa no puedo decirte más,
pero leo rápido tu rostro y tu cabello-
Hay tantos extraños alrededor.
Pero no veo a ninguno. No hay nada
en unos pocos segundos, solo tú. Rozando
el corazón como un aleteo de pájaro.
Tan rápido y fugaz. De repente todo termina,
y cada uno sigue su camino. Pero tal vez
en ese breve encuentro se agolpan mil palabras
que ciertamente eran innecesarias de decir.
Entre personas como nosotros, que una vez
estuvimos tan cerca, hay un puente
de costa a costa, invisible sobre el mar que une
a uno si son dos.