Jacob Olle

Jacob Olle die reed tachtig
En het stoplicht sprong op rood
Het ligt nog vers in het geheugen
Want hij is pas 1 dag dood
Veertien regels, bladzij zeven
Vond ik in het ochtendblad
Maar de tijd heelt alle wonden
Met vergeet, men vergat
Via de Karel Doormankade
Langs het standbeeld van Calvijn
Over de Pieter Mauritssingel
Naar het Wilhelminaplein
Grote woorden, grote namen
Olle's naam was niet zo groot
Toch is er een overeenkomst
Want hij is nu net zo dood

Vroeger vocht hij voor de vrede
In een ver en vochtig land
Schoot hij dertig man aan stukken
En stak daarna het dorp in brand
Hiervoor kreeg hij toen 't grootkruis
In de Nederlandse leeuw
Maar soms werd hij 's nachts weer wakker
Met een kreet, met een schreeuw
Over de Gouverneur van Heutzlaan
Langs het standbeeld van Colijn
Rijdt hij naar z'n laatste rustplaats
Aan het Keizer Karelplein
Grote woorden, grote namen
Olle's naam was niet zo groot
Maar misschien komt hij ze tegen
Want hij is nu net zo dood

Aan het graf wat mooie woorden
En met een soldaat op wacht
Troost het vaderland een moeder
Die een held ter wereld bracht
Vrolijk lachend op de foto
Met z'n blonde bibophaar
Staat hij in een zilveren lijst
Twintig jaar, op het dressoir
Jacob Olle, wij beloven
Dat jouw naam blijft voortbestaan
Nee, wij zullen nooit vergeten
Wat je voor ons hebt gedaan

Er is een pad naar hem genoemd
Wat een straat kon er niet af
Onkruid groeit er, duinroos bloeit er
Het is een stuk buiten de stad
Weinig mensen kom je tegen
Op het Jacob Ollepad
Zelfs een hond keert halverwege weer terug
Het loopt dood...

Jacob Olle

Jacob Olle que condujo ochenta
Y el semáforo saltó rojo
Todavía está fresco en la memoria
Porque sólo está muerto un día
Catorce líneas, página siete
Encontré en el periódico de la mañana
Pero el tiempo cura todas las heridas
Con olvidar, uno se olvidó
A través del Karel Doormankade
A lo largo de la estatua de Calvin
Sobre el Pieter Mauritssingel
A Wilhelminaplein
Palabras grandes, nombres grandes
El nombre de Olle no era tan grande
Sin embargo, hay un acuerdo
Porque ahora está igual de muerto

Solía luchar por la paz
En un país lejano y húmedo
Disparó a treinta hombres en pedazos
Y luego prendió fuego a la aldea
Por esto se le dio la Gran Cruz
En el león holandés
Pero a veces se despertaba por la noche
Con un grito, con un grito
Sobre el Gobernador de Heutzlaan
A lo largo de la estatua de Colijn
Él conduce a su lugar de descanso final
En el emperador de la plaza Charles
Palabras grandes, nombres grandes
El nombre de Olle no era tan grande
Pero tal vez se topara con ellos
Porque ahora está igual de muerto

En la tumba algunas palabras hermosas
Y con un soldado en guardia
Consolando a la patria una madre
Que dio a luz a un héroe
Alegremente sonriendo en la foto
Con su pelo rubio bibop
¿Está en un marco plateado?
Veinte años, en la cómoda
Jacob Olle, lo prometemos
Que tu nombre persiste
No, nunca olvidaremos
Lo que has hecho por nosotros

Hay un camino que lleva el nombre de él
Lo que una calle no podía bajar
Las malas hierbas crecen allí, las rosas de dunas florecen allí
Es un tramo fuera de la ciudad
Pocas personas que se encuentran
En el Jacob Ollepad
Incluso un perro regresa a mitad de camino
Está muerto

Composição: