Hated By Life Itself
Never cry in pain that you wanna die
Go and live the life that you wanna find
Those songs' tired lines just kill me
What a fool would still believe?
'Cause in truth I don't care if I die today
But the ones I love wouldn't make me feel the same
I don't know, somehow they're just different
My ego makes me sick
I don't care if strangers die in the street alone
Spreading all the hatred has become a fashion show
Even so, you tell me to live my life happy
Oh, what a world
That life would be
Sitting across the screen, another soul is dying
Trying hard, another sings a song to keep surviving
Moved by their words, a child runs in passion
Slashing, a knife in his hand now
Both of us are hated and berated by our own lives!
I force out the values that I'm calling mine
Belting out a song that's made for murdering each other's light
That's played aloud throughout the fading night
Both of us are hated and berated by our own lives!
As we thoughtlessly each pray to disappear and die
We who look at life with empty, disappointed eyes
Both of us are hated and berated by our own lives!
Na-na, na-na-na
Na-na-na, na-na-na
Na-na-na, na-na
Yeah, those questions with a simple right or wrong just
All build on up to the kind of sadness that'll break us
Endless troubles piling up, too much to count 'em now
I simply push 'em down into the ground and let a laugh out
Lungs drowning from the failures of the eighth time
I hit the ball but still am only fouling out, I
Reach around the dark, but I cannot see a thing
I know that once upon a time this room had made me want to live
I'm stuck in the mud, just struggling
Cut with blood for my rebellion
Crying to God that it's my life
But in that strife, I'm only tumbling, oh, and
Know, if that's where you go
Reap what you sow, never come close to the
Love from the ones you showed up
You never even know where all the loving goes, so
Then tell me, just who is this damn song for!?
Surely there's someone that you had in store!
Transform the hurting you felt within your heart alone
And shove it all upon another, you go
And dream, but the image that you're drawing up
Surely is the heart that once had meant so much
Yeah, I guess
It was
Please don't just let it go
Deep within that fragile heart, that tiny little hope!
Die, shut your mouth!
Die, shut your mouth!
Head-to-toe, I'm stained by
The words that break and badly beat me down
I'll sing this song even if all my light is burning out
Both of us are hated by our own lives!
As we're both intoxicated by a sad goodbye
Without ever knowing what it means to die
Both of us are hated and berated by our own lives
Our meetings
And partings
Affections
And longing
Are naught but a joke within a fading dream
Just bonds that are bought with reality
I could be dead in a day, lying in a grave
Everything I've ever done might only be a waste
The morning and evening
The spring and the seasons
Will always stay the same, though we will slowly waste away
I don't need tomorrow
Or dreams that come and go
Just living on with you is what I always wanted most, I know
That's also
What I had really meant to sing, so
Both of us are hated by our own lives!
At last, we're all doomed to fade and simply die
It'll take you, taking me too
Soon enough, we all fall like autumn leaves anew
But while I'm here I know I'm still alive, so
Even if I might die tomorrow
We'll never know, so come, let's go
And fly away to live the life we chose!
Oh, woah-oh-oh, oh
Gehaat Door Het Leven Zelf
Huil nooit van de pijn dat je wilt sterven
Ga en leef het leven dat je wilt vinden
Die vermoeiende zinnen van de liedjes doden me
Wat voor een idioot zou daar nog in geloven?
Want in waarheid kan het me niet schelen of ik vandaag sterf
Maar de mensen van wie ik hou zouden me niet hetzelfde laten voelen
Ik weet het niet, op de een of andere manier zijn ze gewoon anders
Mijn ego maakt me ziek
Het kan me niet schelen of vreemden alleen op straat sterven
Haat verspreiden is een mode geworden
Toch zeg je me dat ik mijn leven gelukkig moet leven
Oh, wat een wereld
Dat leven zou zijn
Zittend voor het scherm, sterft een andere ziel
Hard proberen, een ander zingt een lied om te overleven
Beweegt door hun woorden, rent een kind vol passie
Snijdend, een mes in zijn hand nu
Beiden worden we gehaat en belachelijk gemaakt door ons eigen leven!
Ik dwing de waarden eruit die ik mijn noem
Schreeuwend een lied dat gemaakt is om elkaars licht te vermoorden
Dat luid wordt gespeeld door de vervagende nacht
Beiden worden we gehaat en belachelijk gemaakt door ons eigen leven!
Terwijl we gedachteloos bidden om te verdwijnen en te sterven
Wij die naar het leven kijken met lege, teleurgestelde ogen
Beiden worden we gehaat en belachelijk gemaakt door ons eigen leven!
Na-na, na-na-na
Na-na-na, na-na-na
Na-na-na, na-na
Ja, die vragen met een simpel goed of fout gewoon
Bouwen allemaal op tot de soort verdriet die ons breekt
Eindeloze problemen stapelen zich op, te veel om ze nu te tellen
Ik duw ze gewoon de grond in en laat een lach ontsnappen
Longen verdrinken van de mislukkingen van de achtste keer
Ik raak de bal maar ben nog steeds alleen maar aan het fout slaan, ik
Reik rond in het donker, maar ik kan niets zien
Ik weet dat deze kamer ooit me deed willen leven
Ik zit vast in de modder, gewoon aan het worstelen
Bloedend voor mijn rebellie
Huilend tot God dat het mijn leven is
Maar in die strijd val ik alleen maar, oh, en
Weet, als dat is waar je heen gaat
Oogst wat je zaait, kom nooit dichtbij de
Liefde van degenen die je hebt laten zien
Je weet nooit eens waar al die liefde naartoe gaat, dus
Dus vertel me, voor wie is dit verdomde lied!?
Zeker is er iemand die je in gedachten had!
Transformeer de pijn die je in je hart alleen voelde
En duw het allemaal op een ander, ga je gang
En droom, maar het beeld dat je aan het tekenen bent
Is zeker het hart dat ooit zoveel betekende
Ja, ik denk
Dat het was
Laat het alsjeblieft niet gewoon los
Diep van binnen in dat kwetsbare hart, die kleine hoop!
Sterf, houd je mond!
Sterf, houd je mond!
Van top tot teen ben ik bevlekt door
De woorden die me breken en me hard neerhalen
Ik zal dit lied zingen, zelfs als al mijn licht uitgaat
Beiden worden we gehaat door ons eigen leven!
Terwijl we beiden dronken zijn van een treurig afscheid
Zonder ooit te weten wat het betekent om te sterven
Beiden worden we gehaat en belachelijk gemaakt door ons eigen leven
Onze ontmoetingen
En afscheidingen
Genegenheid
En verlangen
Zijn niets meer dan een grap binnen een vervagende droom
Gewoon banden die gekocht zijn met de realiteit
Ik zou dood kunnen zijn in een dag, liggend in een graf
Alles wat ik ooit heb gedaan kan alleen maar een verspilling zijn
De ochtend en de avond
De lente en de seizoenen
Zullen altijd hetzelfde blijven, hoewel we langzaam wegkwijnen
Ik heb morgen niet nodig
Of dromen die komen en gaan
Gewoon met jou leven is wat ik altijd het meest wilde, dat weet ik
Dat is ook
Wat ik echt bedoelde te zingen, dus
Beiden worden we gehaat door ons eigen leven!
Uiteindelijk zijn we allemaal gedoemd om te vervagen en gewoon te sterven
Het zal jou nemen, mij ook
Vroeg of laat vallen we allemaal als nieuwe herfstbladeren
Maar terwijl ik hier ben weet ik dat ik nog steeds leef, dus
Zelfs als ik morgen misschien sterf
Zullen we het nooit weten, dus kom, laten we gaan
En wegvliegen om het leven te leven dat we gekozen hebben!
Oh, woah-oh-oh, oh