395px

Madre

Willem Nijholt

Moeder

'k Stuurde zoveel bossen bloemen
Moeder, zonder dat ik 't wist
Ik hoefde maar je naam te noemen
De rest deed de bloemist

Soms kwam ik bij je eten
Je brieven die ik vluchtig las
'k Was jarenlang vergeten
Moeder, dat je d'r nog was

'k Heb jarenlang gezwegen
Alles wat ik heb bewaard
Kom ik aan het einde tegen
Voor het einde opgespaard

'k Heb zoveel te bepraten
Moeder, voor je me verlaat
Je mag de wereld niet verlaten
Voor ik met je heb gepraat

'k Heb zoveel tijd verloren
Gaande tussen al wat gaat
Nooit je hartslag willen horen
Nooit begrepen, veel te laat

'k Had zoveel kunnen geven
Zo vaak aardig kunnen zijn
Ervan dromend weer heel even
In jouw armen klein te zijn

Nou sta ik met mijn bosje rozen
Dat 'n mens 't ooit aanvaardt
Een diepbedroefde machteloze
Die naar een zwarte auto staart

Een zwarte auto in de regen
Een stille kamer, geen geluid
Dat kom ik aan het einde tegen
Mijn bosje bloemen voor me uit

Madre

Te envié tantos ramos de flores
Madre, sin que lo supiera
Solo tenía que mencionar tu nombre
El resto lo hizo el florista

A veces venía a comer contigo
Tus cartas que leía rápidamente
Por años te olvidé
Madre, que aún estabas aquí

Por años guardé silencio
Todo lo que guardé
Lo encuentro al final
Guardado para el final

Tengo tanto de qué hablar
Madre, antes de que me dejes
No puedes dejar el mundo
Antes de que hable contigo

He perdido tanto tiempo
Yendo entre todo lo que se va
Nunca quise escuchar tus latidos
Nunca entendí, demasiado tarde

Podría haber dado tanto
Podría haber sido amable tantas veces
Soñando con ser, aunque sea por un momento
Pequeño en tus brazos

Ahora estoy aquí con mi ramo de rosas
Que alguien alguna vez aceptará
Un impotente profundamente afligido
Mirando hacia un auto negro

Un auto negro bajo la lluvia
Una habitación silenciosa, sin sonido
Eso es lo que encuentro al final
Mi ramo de flores frente a mí

Escrita por: