395px

Leylim Ley

Zülfü Livaneli

Leylim Ley

Dndm daldan kopan kuru yapraa,
Seher yeli dat beni kr beni,
Gtr tozlarm buradan uzaa,
Yarin plak ayana sr beni.

Ayn avk vurur sazm stne,
Sz syleyen yoktur szm stne,
Gele hilal kalm dizim stne,
Ay bir yandan sen bir yandan sar beni.

Yedi yldr uramadm yurduma,
Dert orta aramadm derdime,
Geleceksen bir gn dp ardma,
Kula deil yreine sor beni.

Leylim Ley

De las ramas secas que caen del árbol,
El viento de la mañana me lleva, me trae,
Mis huellas se alejan de aquí,
Mañana, lleva mis pasos hacia la luna.

El amor mismo golpea a mi puerta,
No hay quien cuente mi historia,
La luna se va quedando atrás,
La luna abraza por un lado, tú abraza por el otro.

Hace siete años que no piso mi tierra,
No busqué consuelo para mi dolor,
Si algún día decides regresar,
Pregunta a tu corazón, no a un esclavo.

Escrita por: Zülfü Livaneli