Kontyna

Continúa

Kontyna

La añoranza fluye constantemente en mi interior,Tęsknoty mej źródło nieustannie płynie,
Su llamado inquieto lo escucho como desde lejos;Jej zew niespokojny słyszę jakby w dali;
Lo que agitada antes de tiempo salvará,Co rozniecona przed czasem ocali,
Dejará una canción en la antigua Continúa;Pieśnią zostawię w prastarej Kontynie;

Con la fuerza de los cielos, con el poder de esta tierraZ potęgą niebios, z mocą tej ziemi
Una voz desconocida corre desde siglos;Nieznany głos gna od stuleci;
Cuando el crepúsculo cubre todo de púrpuraGdy zmierzchu całun purpurą okrywa
Mi mirada. Y recuerdo la chispa no cierta;Mój wzrok. I wspomnień iskrę nieci;
Con la noche acercándose, con el silencio del espacioZ nocą nadchodząc, z ciszą przestrzeni
Su aliento se mezcla con el aliento del bosque;Ich oddechu miesza się z lasu oddechem;
Y escucho solo cómo la oscuridad arrastraI słucham sam jak mrok porywa
El brillo de estos sonidos llevado por el eco.Promień tych dźwięków niesiony echem.

Detrás del brillo del sol y de estrellas desconocidas,Za blaskiem słońca i gwiazd nieznanych,
Que quedan más allá del fin de los caminos;Pozostających za kresem szlaków;
Con un grito orgulloso se lanza a la última batallaZ dumnych okrzykiem w ostatni bój rusza
Y busca antiguas señales ardientes;I szuka dawnych płomiennych znaków;
Extendiendo hilos de sangre olvidada,Roznosząc wici z krwi zapomnianych,
Desde hace siglos ilumina un camino lejano;Od wieków błyskawic drogą daleką;
Aún enciende mi alma con odio,Wciąż nienawiścią rozpala ma duszą,
Entregando este fuego sagrado a las eras.Ten święty ogień oddając wiekom.