Eman Pausoa

Atetik sartu (e)ta berehala
oihu eginez (e)ta neregana,
bultzaka arrazoi gabe, edozein da bere aitzakia.
Irainek ez dute hasetsean
datorrenaren ispilu dira;
urtetan jasan dudan borroka galdua.

(E)ta bera lo! nik negar etengabe
momentu oro erne.

Gainera gaizki sentitzen naiz
nere errua dela pentsatzen dut maiz.
Kandelaren antzera itzali didate bizia.
Azkenekoa dela esan dit
urte honetan laupabost aldiz,
ezin dut gehi(ag)o jasan, salatzera noa!

Pausoa emateko indarrik ez,
urte asko dira, hainbeste.
Baina bizitzeko eman beharrekoa,
pentsatu zuregan merezi duzula!

... emakume askoren hilobia,
borroka ezazu merezi duzula!