De Zee Die Geeft De Zee Die Neemt

El Mar Que Da, El Mar Que Toma

De Zee Die Geeft De Zee Die Neemt

la aurora, ahuyenta la nochede dageraad, verdrijft de nacht
el agua tranquila, se refleja en el puertohet blakke water, spiegelt in de haven
ellos están a bordo, todo en silencio, en la cabinaze zijn aan boord, 't is stil, in de kajuit
los salvavidas esperan, hasta que suene la campana de emergenciade redders wachten, tot de noodklok luidt

un barco en apuros, un SOS, la lucha comienzaeen schip in nood, een SOS, de strijd begint
ellos se enfrentan entonces, con las olas y el vientoze gaan dan het gevecht aan, met de golven en de wind
como héroes luchan junto a la Parca (cara a cara con la Parca)als helden strijden zij naast magere Hein (oog in oog met magere Hein)
pero un corazón de marinero, esconde su miedo y dolormaar een zeemanshart, verbergt zijn angst en pijn

el mar que da, el mar que tomade zee die geeft, de zee die neemt
eso lleva un marinero siempre en su corazóndat draagt een zeeman in zijn hart steeds mee

el viento se intensifica, el sol desaparecede wind trekt aan, de zon verdwijnt
nubes oscuras corren por el cielodonkere wolken razen door de hemel
el horizonte, se desvanece cada vez másde horizon, vervaagt steeds meer en meer
tras las olas, el mar se descontrolaachter de golven, de zee gaat wild tekeer.

un barco en apuros, un SOS, la lucha comienzaeen schip in nood, een SOS, de strijd begint
los salvavidas deben luchar, con las olas y el vientode redders moeten vechten, met de golven en de wind
como héroes luchan junto a la Parca (cara a cara con la Parca)als helden strijden zij naast magere Hein (oog in oog met magere Hein)
pero un corazón de marinero, esconde su miedo y dolormaar een zeemanshart, verbergt zijn angst en pijn

el mar que da, el mar que tomade zee die geeft, de zee die neemt
eso lleva un marinero siempre en su corazóndat draagt een zeeman in zijn hart steeds mee

el infierno se desata, como un huracán (el cielo vomita)de hel breekt los, als een orkaan (de hemel braakt)
las olas salvajes, golpean el casco del barcode woeste golven, beuken op de scheepshuid
todos a cubierta, se escucha desde la cabinaalle hens aan dek, klinkt uit de kajuit
pero nadie lo oye, la gente grita fuertemaar niemand hoort het, mensen schreeuwen luid

un barco en apuros, un SOS, la lucha comienzaeen schip in nood, een SOS, de strijd begint
ellos se enfrentan entonces, con las olas y el vientoze gaan dan het gevecht aan, met de golven en de wind
como héroes luchan junto a la Parcaals helden strijden zij naast magere Hein
pero un corazón de marinero, esconde su miedo y dolormaar een zeemanshart, verbergt zijn angst en pijn

el mar que da, el mar que tomade zee die geeft, de zee die neemt
eso lleva un marinero siempre en su corazóndat draagt een zeeman in zijn hart steeds mee