Traducción generada automáticamente

Co z nas wyroœnie
Czerwone Gitary
Co z nas wyroœnie
Pañstwo nawet nie uwierz¹,
Jak dziœ trudno byæ m³odzie¿¹,
Gdy dyskusja na nasz temat groŸna wre.
Wypowiada siê socjolog,
Ciocia i psychopatolog,
ZMS i ktoœ z MO i z ZHP.
Krzycz¹ chórem: "Daæ im burê!
Za te w³osy, za te g³osy, za te szatki,
Za te grzywkim za zagrywki, za prywatki,
Za gitary na dodatek elektryczne,
Za kolana nastolatek magnetyczne!"
Si³a z³ego i dlatego
Przedwojenna m³odzie¿ bardzo nas nie lubi,
Huczy basem na nas, huczy raz po raz.
I w domys³ach ta eks-m³odzie¿ wci¹¿ siê gubi,
Co wyroœnie, co wyroœnie kiedyœ z nas?
A nas samych to pytanie trapi mocno,
Bo nie wiemy, co te¿ mo¿e z nas wyrosn¹æ,
I co robiæ, by nauki nie sz³y w las,
Bo strach myœleæ, co wyrosn¹æ mo¿e z nas!
d
Dla nas starsi - te¿ zagadka,
Wiêc prosimy kiedyœ dziadka,
By wyjaœniæ tê zagadkê zechcia³ nam:
"Powiedz dziadku, z prawd¹ w zgodzie,
jaka te¿ to by³a m³odzie¿,
ta w gatunku przedwojennym - oceñ sam."
Dziadek miêkko machn¹³ rêk¹:
"Lambeth-walki, five o'clock, co dzieñ jazzy,
i w kawiarniach, przy pó³ czarnej, ka¿da z ka¿dym,
na dansingi z rekolekcji uciekali
I siê w tangu bez obiekcji przytulali."
Si³a z³ego - wiêc dlaczego
Przedwojenna m³odzie¿ bardzo nas nie lubi?
Czemu huczy na nas basem raz po raz/
I w domys³ach siê eks-m³odzie¿ czemu gubi,
Co wyroœnie, co wyroœnie kiedyœ z nas?
To pytanie ju¿ nas samych martwi mocno,
Bo widzimy, co - niestety! - z nich wyros³o!
Wiêc poprawmy siê co ¿ywo, póki czas,
Bo strach myœleæ, co wyrosn¹æ mo¿e z nas!
Lo que se espera de nosotros
El país ni siquiera lo creerá,
Qué difícil es ser joven hoy en día,
Cuando la discusión sobre nosotros está en pleno apogeo.
Opinan sociólogos,
Tías y psicopatólogos,
ZMS y alguien de MO y ZHP.
Gritan al unísono: '¡Dales una paliza!
Por esos cabellos, por esas voces, por esas ropas,
Por esos flequillos, por esas jugadas, por esas fiestas privadas,
Por las guitarras, además eléctricas,
Por las rodillas magnéticas de las adolescentes!'
El mal y por eso
La juventud de antes no nos quiere en absoluto,
Zumba con el bajo una y otra vez.
Y en suposiciones, la ex juventud todavía se pierde,
¿Qué se espera de nosotros, qué se espera de nosotros algún día?
A nosotros mismos nos preocupa mucho esa pregunta,
Porque no sabemos qué podemos llegar a ser,
Y qué hacer para que las enseñanzas no se pierdan,
Porque da miedo pensar en lo que podemos llegar a ser.
Para los mayores, también es un enigma,
Así que le pedimos a nuestro abuelo,
Que nos explique este enigma si quiere:
'Dime abuelo, con la verdad por delante,
¿Qué tipo de juventud fue esa,
La de antes de la guerra - juzga por ti mismo.'
El abuelo agitó suavemente la mano:
'Bailes de Lambeth, five o'clock, jazz todos los días,
Y en los cafés, con media taza de café, todos con todos,
Escapaban de los bailes de retiro
Y se abrazaban sin objeciones en el tango.'
El mal - entonces, ¿por qué?
¿Por qué la juventud de antes no nos quiere en absoluto?
¿Por qué zumba con el bajo una y otra vez?
Y en suposiciones, ¿por qué la ex juventud se pierde?
¿Qué se espera de nosotros, qué se espera de nosotros algún día?
Esta pregunta ya nos preocupa mucho a nosotros mismos,
¡Porque vemos lo que, lamentablemente, ha crecido de ellos!
Así que corrijámonos rápidamente, mientras haya tiempo,
Porque da miedo pensar en lo que podemos llegar a ser.



Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Czerwone Gitary y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: